IRA Hayes: Wojownik Akimel O'Odham, II wojna światowa i cena bohaterstwa

Opinie czytelników

Książka bada życie Iry Hayesa, bohatera wojennego Akimel O'odham, podkreślając jego zmagania jako weterana wojennego, w tym zespół stresu pourazowego i alkoholizm. Podczas gdy wiele recenzji chwali książkę za empatyczny portret i dogłębną eksplorację życia Hayesa, jeden z recenzentów krytykuje ją za postrzeganą stronniczość wobec białych.

Książka jest chwalona za wrażliwy i uczony portret Iry Hayesa, zapewniający dogłębną, empatyczną eksplorację jego życia i zmagań jako weterana wojennego. Czytelnicy doceniają zrozumienie Holma dla wpływu wojny na jednostki i sposób, w jaki obala szkodliwe stereotypy na temat rdzennych Amerykanów. Narracja opisywana jest jako przejmująca i znacząca, z naciskiem na złożoność bohaterstwa i znaczenie wsparcia dla weteranów.

Jeden z recenzentów uznał książkę za nadmiernie skoncentrowaną na anty-białych nastrojach, uważając, że odciąga to uwagę od zamierzonej historii Iry Hayesa. Ta perspektywa sugeruje, że czytelnicy szukający prostej biografii Hayesa mogą być rozczarowani, jeśli postrzegają treść jako skłaniającą się ku stronniczości politycznej.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

IRA Hayes: The Akimel O'Odham Warrior, World War II, and the Price of Heroism

Zawartość książki:

Trzymająca w napięciu, zapomniana opowieść o Irze Hayesie - ikonie rdzennych Amerykanów i legendzie II wojny światowej, który pomógł podnieść flagę na Iwo Jimie, ale drugą połowę życia spędził prześladowany przez bycie bohaterem wojennym.

IRA HAYES opowiada historię Iry Hamiltona Hayesa z perspektywy rdzennego amerykańskiego weterana wojennego z pokolenia Wietnamu. Hayes, wraz z pięcioma innymi żołnierzami piechoty morskiej, został uwieczniony na kultowym zdjęciu Joe Rosenthala przedstawiającym wznoszenie gwiazd i pasów na górze Suribachi podczas bitwy o japońską wyspę Iwo Jima. Zdjęcie to było inspiracją i wzorem dla pomnika wojennego Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych w Arlington.

Od czasu, gdy pomógł podnieść tę flagę do swojej śmierci - i później - był tematem większej liczby kolumn gazet niż jakakolwiek inna rdzenna osoba. Okrzyknięto go bohaterem i oczerniano jako chronicznego alkoholika niezdolnego do zadbania o siebie. IRA HAYES bada te zmienne poglądy na temat Iry Hayesa. Ujawnia, że były one przede wszystkim produktem amerykańskich błędnych przekonań na temat rdzennych mieszkańców, natury walki, a nawet alkoholizmu. Podobnie jak większość ocalałych weteranów walk, Ira nie uważał się za bohatera. Nie ma wątpliwości, że Ira cierpiał na PTSD, które jest połączeniem poczucia winy ocalałego, szoku związanego ze śmiercią, zwłaszcza przyjaciół, oraz izolacji spowodowanej poczuciem, że nikt nie może zrozumieć, przez co przeszedł. Życie Iry było tematem dwóch filmów i dramatu telewizyjnego. Wszystkie te dramaty sympatyzują z nim, ale ostatecznie nie dostrzegają jego upijania się jako sposobu na tymczasową ucieczkę od melancholii, wściekłości, którą czuł, poczucia zdrady i czystej nudy czasu pokoju.

IRA HAYES rozbija złożoność krótkiego życia Iry na cześć wszystkich rdzennych weteranów, którzy byli na wojnie w służbie Stanów Zjednoczonych. To jest również ich historia.