Inwazja Stanów Zjednoczonych na Grenadę: Dziedzictwo błędnego zwycięstwa

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają mieszankę uznania i krytyki w odniesieniu do treści i organizacji książki. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej szczegółową narrację i wartość referencyjną, inni wyrażają rozczarowanie skupieniem się na negatywnych aspektach, takich jak błędy i komentarze polityczne, a nie na ogólnym sukcesie misji.

Dobrze zorganizowane informacje, przejrzystość w przedstawianiu wydarzeń, szczegółowe relacje z konfliktu w Grenadzie, dokładny opis działań wojskowych, podkreśla bohaterstwo członków służby i czytelny format.

Skupienie się na błędach i porażkach, a nie na zwycięstwach, komentarze polityczne, które niektórzy uznali za niepotrzebne, postrzegany brak planowania i mieszane cele podczas misji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The U.S. Invasion of Grenada: Legacy of a Flawed Victory

Zawartość książki:

Jesienią 1983 roku, prawdopodobnie najzimniejszego roku trwającej od dziesięcioleci zimnej wojny, największe supermocarstwo świata najechało Grenadę, rządzony przez marksistów karaibski kraj wielkości Atlanty.

Dlaczego i w jaki sposób ta nieprawdopodobna tygodniowa wojna została przeprowadzona, było owiane tajemnicą w tamtym czasie - i pozostało tak od tamtej pory. Ta książka jest spóźnionym ponownym rozważeniem operacji „Pilna furia”, opartym na dowodach historycznych, które dopiero niedawno zostały ujawnione w odtajnionych dokumentach, wywiadach ustnych i relacjach wspomnieniowych.

Ta chronologiczna narracja podkreśla ludzki wymiar nagłego kryzysu, obecnie uważanego za największe wyzwanie polityki zagranicznej pierwszej kadencji prezydenta Ronalda Reagana. Ponieważ amerykańska interwencja została przygotowana w pośpiechu, wiele wpadek i wypadków naznaczyło chaotyczne pierwsze dni operacji. Nieuniknione było, że poszczególni żołnierze, lotnicy i marynarze dokonywali heroicznych czynów, aby nadrobić błędy wywiadowcze, nieodpowiednią komunikację lub słabą koordynację.

Niniejsza praca opowiada ich inspirujące, niedoceniane historie, uzupełniając pełniejszy portret operacji „Pilna furia”. Ostatni rozdział opowiada o następstwach inwazji, w szczególności o nieoczekiwanej roli, jaką odegrała ona w reformie wojskowej Kongresu na potrzeby przyszłej walki na Bliskim Wschodzie.