Inwazja na Europę Hitlera: Od Salerno do zdobycia Gring - wspomnienia oficera amerykańskiego wywiadu

Opinie czytelników

Książka jest pamiętnikiem oficera wywiadu służącego w 36 Dywizji Piechoty podczas II wojny światowej. Oferuje szczegółową i osobistą relację z doświadczeń wojskowych, bitew i wewnętrznego funkcjonowania dywizji, choć zawiera pewne niespójności i przypadki arogancji autora.

Wspomnienia są fascynujące i dobrze napisane, dostarczając niezwykłych szczegółów na temat operacji dywizji i kontekstu historycznego. Wypełnia luki w wiedzy na temat doświadczeń autora i jest chwalony za szczerość i zabawną narrację. Jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych historią wojskowości, zwłaszcza 36 Dywizją Piechoty i kampanią włoską.

Autor wykazuje brak uznania dla innych oficerów i żołnierzy, często okazując pogardę i twierdząc, że w pojedynkę osiągnął sukces. Narracja jest czasami postrzegana jako samochwalcza, a kilku czytelników uznało postawę autora za męczącą. Ponadto w narracji pojawiają się pewne luki i niespójności.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Invading Hitler's Europe: From Salerno to the Capture of Gring - The Memoir of a Us Intelligence Officer

Zawartość książki:

W dniu, w którym Roswell K. Doughty ukończył Boston University, otrzymał również stopień podporucznika Armii Stanów Zjednoczonych Ameryki. Było to jednak w 1931 roku i dopiero w 1942 roku został powołany do czynnej służby - by stawić czoła najtrudniejszym walkom II wojny światowej.

W randze 1. porucznika Doughty został oficerem wywiadu w 36. dywizji amerykańskiej (Texas). Później brał udział w działaniach w Afryce Północnej, a następnie w katastrofalnym lądowaniu pod Salerno we Włoszech - gdzie zaangażowane dywizje alianckie poniosły 4000 ofiar - o którym autor ujawnia, że podejrzewane naruszenia wywiadowcze doprowadziły do tego, że plany aliantów stały się znane Niemcom.

Doughty brał udział w wyczerpujących bitwach przeciwko potężnej niemieckiej obronie Linii Gustawa, w szczególności w tragicznej nieudanej próbie przekroczenia rzeki Gari (bitwa nad rzeką Rapido, styczeń 1944 r.) i walce o zdobycie Monte Cassino. Po lądowaniu w Anzio i wyzwoleniu Rzymu, Doughty i jego 141. pułk piechoty wzięli udział w inwazji na południową Francję w ramach operacji Dragoon, walcząc w górę rzeki Ren i posuwając się aż do rzeki Mozeli w grudniu 1944 roku. W marcu 1945 r. jego jednostka przełamała Linię Zygfryda i wkroczyła do samych Niemiec.

Awansowany na kapitana, a później na majora, Doughty dowodził jednostką wywiadowczą i rozpoznawczą, której rolą było poznanie sił wroga, pól minowych, użytecznych dróg i tak dalej, co wymagało udania się za linie wroga, aby obserwować ruchy wroga z pierwszej ręki. Jako oficer wywiadu, do obowiązków Doughty'ego należało również przesłuchiwanie jeńców wroga, co doprowadziło go do udziału w schwytaniu i przetrzymywaniu Reichsmarschalla Göringa oraz w negocjacjach w sprawie kapitulacji wciąż uzbrojonej i wrogiej niemieckiej Pierwszej Armii w maju 1945 roku.

Jest to fascynująca i zróżnicowana relacja z udziału jednego oficera w wyzwoleniu Europy podczas II wojny światowej, która doprowadziła go z Afryki Północnej przez Włochy i Francję do serca Trzeciej Rzeszy.