Invicta: Z Pierwszym Batalionem Własnego Królewskiego Regimentu West Kent Królowej OS w Wielkiej Wojnie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Invicta: With the First Battalion the Queen OS Own Royal West Kent Regiment in the Great War

Zawartość książki:

Kiedy wybuchła wojna, 1 R West Kents stacjonował w Dublinie, stanowiąc część 13 Brygady Piechoty, 5 Dywizji, która była jedną z czterech oryginalnych dywizji piechoty BEF. Poza czterema miesiącami od grudnia 1917 r.

do marca 1918 r., spędzonymi we Włoszech, dywizja służyła na froncie zachodnim przez całą wojnę. 1 R West Kents pozostał w tej samej brygadzie i dywizji od początku do końca. Batalion przybył do Francji 15 sierpnia 1914 roku w sile 26 oficerów i 1015 innych szeregowych; jedenastu oficerów zginęło w ciągu pierwszych trzech miesięcy.

Batalion zakończył wojnę około piętnastu mil od miejsca, w którym stoczył swoją pierwszą bitwę, pod Mons, cztery i ćwierć roku wcześniej.

„Ta pojedyncza relacja batalionu jest w większości skompilowana z dziennika wojennego, relacji naocznych świadków i fragmentów osobistych pamiętników i stanowi bardzo interesującą narrację z wieloma osobistymi akcentami. Każdy rozdział dotyczy konkretnego okresu lub bitew, jak wskazano w nagłówkach rozdziałów.

Zgłaszane są ofiary śmiertelne, identyfikując oficerów, a czasem podoficerów i mężczyzn, choć zwykle po każdej akcji podawane są inne stopnie; zgłaszane są również przybywające pobory. Nie ma listy honorowej ani listy odznaczeń i nagród, ale jest dodatek liczący 75 stron, zawierający nazwiska tych, którzy zostali zauważeni za szczególne akty waleczności i dobrej pracy oraz opisujący ich czyny, w przypadku innych stopni podany jest numer i stopień. Te cytaty, a jest ich około dwieście czterdzieści, są pogrupowane w ramach czasowych, tak więc na przykład pierwsza lista (część I) dotyczy okresu od sierpnia 1914 r.

do marca 1916 r., trzecia (część III) od lipca do września 1916 r. i tak dalej. Niestety nie podano, czy jakakolwiek nagroda została przyznana, ale podano datę.

Jak wskazano we wstępie do dodatku: „Ci z tej listy, którzy nie otrzymali nagrody, mogą być pocieszeni faktem, że ich czyny zostały nie mniej docenione przez ich towarzyszy”. „ To prawda, ale nie pomaga to medalistom.