Into the Valley: Ziarnista, barwna i pełna humoru prawdziwa historia kariery na Cienkiej Niebieskiej Linii

Opinie czytelników

Książka „Into The Valley” autorstwa Chris-Clement Green oferuje wnikliwe i zabawne wspomnienia z jej doświadczeń jako policjantki w Thames Valley Police w latach 80-tych. Podkreśla seksizm i rasizm panujący w policji i szerszym społeczeństwie w tamtym czasie, jednocześnie zapewniając uczciwy obraz wyzwań stojących przed funkcjonariuszkami. Narracja łączy humor i poważne refleksje na temat policji, co czyni ją cenną lekturą dla osób zainteresowanych prawdziwymi przestępstwami i ewolucją kobiet w policji.

⬤ Dobrze napisana i zabawna
⬤ unikalna perspektywa funkcjonariuszki
⬤ zapewnia historyczny kontekst na temat policji w latach 80
⬤ mieszanka humoru i poważnych kwestii
⬤ zrozumiała dla tych, którzy przeżyli tę erę
⬤ wnikliwe anegdoty o egzekwowaniu prawa
⬤ oddaje zmiany społeczne na przestrzeni czasu.

⬤ Niektórzy uznali ją za słabo zredagowaną i pozbawioną głębi
⬤ negatywny portret policji może wzmacniać stereotypy
⬤ pewne faktyczne nieścisłości dotyczące sprzętu policyjnego
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że autora nie da się lubić
⬤ niektóre recenzje opisywały ją jako nudną lekturę.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Into the Valley: A Gritty, Colourful and Humorous True Story of a Career on the Thin Blue Line

Zawartość książki:

Chris Clement-Green, zachęcona znaczną podwyżką płac i wysokim wskaźnikiem rozwodów, zdecydowała, że odpowiedź na ogłoszenie rekrutacyjne do Thames Valley Police jest właśnie tym, czego potrzebowała, by zmienić swoje życie.

Był rok 1984, czas przed poprawnością polityczną, w szczycie strajku górników i w środku pięcioletnich zamieszek na tle rasowym. Idealne wyczucie czasu.

Poszerzając swoją wiedzę policyjną, życie miłosne i nie zrażając się seksistowskimi uwagami i szowinistami, postanowiła odcisnąć swoje piętno, jednocześnie żegnając się z dotychczasową nudną i konwencjonalną egzystencją. Chris oddaje barwne postacie i humor w wielu sytuacjach, w których się znalazła, ale praca miała też swoją poważną stronę. Znalazła się w centrum zamieszek w Oxfordzie, podczas których jej życie uratował młody czarnoskóry mężczyzna, którego wcześniej zatrzymała i przesłuchała, a także została zaatakowana przez mężczyznę z problemami psychicznymi, które były konsekwencją decyzji o przeniesieniu "opieki" do "społeczności".

Konsekwentnie stykając się ze skutkami polityki Margaret Thatcher, od pikiet górniczych, krycia (źle) strajkujących ratowników medycznych podczas sporu o karetki pogotowia, po codzienne pijackie zakłócenia spowodowane przez tych, którzy mają (Yuppies i studenci Oxfordu) i tych, którzy nie mają (bezdomni alkoholicy i bezrobotna młodzież), Chris zajmowała się także przestępstwami seksualnymi i nadużyciami. Ta często humorystyczna, zawsze szczera i bezkompromisowa refleksja na temat życia policjantki w latach osiemdziesiątych XX wieku, oferuje osobistą relację z życia w mundurze, dotykając jednocześnie demonstracji Newbury Bypass, skutków Scarman, masakry w Hungerford, bombardowania Libii, epidemii AIDS i pracy pod osławionym Ali Dizaei.