Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Military Intervention and a Crisis of Democracy in Turkey: The Menderes Era and its Demise
Wybór Adnana Menderesa do władzy w 1950 r. zasygnalizował nową epokę w historii współczesnej Turcji.
Po raz pierwszy demokratyczny rząd rządził krajem, przejmując politycznych spadkobierców Kemala Ataturka, Partię Ludowo-Republikańską (CHP), i kwestionując monopol kemalistowskiej elity na kontrolę instytucji państwowych i samego społeczeństwa. Okres ten był jednak krótkotrwały. W 1960 r.
turecka armia zorganizowała zamach stanu, a Menderes został powieszony w następnym roku. Mogens Pelt zaczyna od zbadania ery rządów Partii Demokratycznej i tego, co doprowadziło do jej upadku. Wśród głównych zarzutów stawianych Menderesowi przez armię było to, że podważył zasady założyciela nowoczesnej Turcji, Ataturka, i że wykorzystał religię do celów politycznych.
Interwencja wojskowa i kryzys demokracji w Turcji analizuje ponadto spuściznę interwencji wojskowej, która zakończyła erę rządów demokratycznych. Chociaż siły zbrojne oficjalnie zwróciły władzę cywilom w 1961 r., ta interwencja - w istocie kryzys demokracji - pozwoliła wojsku stać się głównym graczem w tureckim procesie politycznym, osłabiając rolę wybranych polityków. Korpus oficerski twierdził, że armia jest prawnym strażnikiem kemalizmu i że ma prawo i obowiązek interweniować ponownie, jeśli okoliczności tego wymagają i gdy uzna, że wartości Ataturka są zagrożone.
W rzeczywistości były to dokładnie te podstawy, na których siły zbrojne uzasadniały swoje zamachy stanu w 1971 i 1980 roku. Ta wyjątkowa eksploracja okresu Menderesa rzuca nowe światło na kształtowanie powojennej Turcji i będzie niezbędna dla tych, którzy badają Republikę Turecką i wpływ wojska na jej losy.
