Ocena:

Książka zawiera szczegółową relację z interwencji USA w Republice Dominikańskiej w 1965 roku, napisaną przez zaangażowanego w nią amerykańskiego dowódcę. Oferuje wgląd w złożoność konfliktu i motywacje stojące za działaniami USA w tym okresie zimnej wojny, co czyni ją cenną lekturą dla historyków wojskowości i osób zainteresowanych tym mniej znanym wydarzeniem.
Zalety:⬤ Dobrze napisany pamiętnik z interesującym wglądem w zapomniany konflikt
⬤ zapewnia kontekst dla działań i motywacji USA
⬤ służy jako dobry towarzysz innych prac naukowych na ten temat
⬤ chwalony za przejrzystość i opowiadanie historii w oparciu o archiwa.
Niektórzy czytelnicy uznali część książki za nudną lub zbyt szczegółową, szczególnie tam, gdzie autor wyjaśnia swoje uzasadnienia dla swoich działań.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Intervention in the Carribbean
Interwencja Stanów Zjednoczonych w Republice Dominikańskiej w 1965 r. pozostaje wyjątkowym wydarzeniem: jedyny raz Organizacja Państw Amerykańskich interweniowała siłą na terytorium państwa członkowskiego. Jest to również klasyczny przykład amerykańskiej operacji wojskowej, która przyciągnęła hemisferycznych sojuszników Ameryki. Wreszcie, jej wynikiem był ten rzadki wyczyn w annałach dyplomacji - pokojowe polityczne rozstrzygnięcie wojny domowej.
Po raz pierwszy przedstawiamy pełną historię tej akcji, opowiedzianą przez jednego z jej głównych uczestników. Generał Palmer był szefem operacyjnym armii amerykańskiej w Waszyngtonie w kwietniu 1965 r., kiedy wybuchł kryzys dominikański, i objął dowództwo nad siłami amerykańskimi rozmieszczonymi w Republice. Jego perspektywa odzwierciedla zatem zarówno postrzeganie waszyngtońskich urzędników, jak i amerykańskiego dowódcy na miejscu.
Instrukcje Palmera od prezydenta Johnsona miały zapobiec kolejnej Kubie. Choć interwencja ta do dziś budzi kontrowersje, zwłaszcza wśród mieszkańców Ameryki Łacińskiej, zakończyła się ona sukcesem zarówno pod względem politycznym, jak i militarnym, przynosząc niespotykaną dotąd stabilizację w od dawna niespokojnej Republice Dominikańskiej. Palmer wyciąga wniosek, że sukces w takim przedsięwzięciu przychodzi tylko wtedy, gdy działania polityczne i wojskowe są zaaranżowane w kierunku wspólnego celu politycznego.
Palmer kończy swoją książkę oceną obecnej sytuacji w szerszym obszarze Karaibów, w tym porównaniem interwencji na Dominikanie w 1965 r. i w Grenadzie w 1983 r., a także analizą sytuacji w Panamie i jej implikacjami dla Traktatu Kanałowego. Jego książka jest aktualnym wkładem w historię Karaibów, który poszerza nasze zrozumienie kluczowego znaczenia tego regionu dla Stanów Zjednoczonych.