Proces, przez który przechodzi rodzina, od diagnozy do śmierci z powodu choroby jednego z jej członków, stawia ludzi w takim doświadczeniu, że umiejętność radzenia sobie z żalem i stratą z wyprzedzeniem umożliwia tym, którzy przeżywają to z wdzięcznością, świadomością i transcendencją pośród bólu.
Nowe paradygmaty tanatologii stawiają profesjonalistę przed możliwością towarzyszenia w dobrym życiu, zamykaniu się i uczeniu; aż do osiągnięcia dobrego umierania jako nieodłącznego celu każdej istoty ludzkiej.