Interseksualność i tożsamość: Kontestacja jaźni

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta ze względu na wnikliwą eksplorację kwestii interseksualności, łącząc badania naukowe z osobistymi narracjami. Jest wysoce zalecana do zajęć i osobistego zrozumienia nierówności zdrowotnych i interseksualności, choć może być gęsta dla niektórych czytelników.

Wciągający styl narracji, cenne osobiste relacje, wnikliwe badania naukowe, wysoce zalecane do zajęć zdrowotnych, prowokujące do myślenia i istotne tematy.

Niektóre sekcje mogą być zbyt akademickie dla ogółu czytelników; wymaga cierpliwości, aby w pełni docenić treść.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Intersex and Identity: The Contested Self

Zawartość książki:

Około jedno na dwa tysiące niemowląt rodzących się każdego roku w Ameryce jest niejednoznaczne płciowo w taki sposób, że lekarze nie mogą natychmiast określić płci dziecka.

Chromosomalne cechy płciowe niektórych dzieci są sprzeczne z ich cechami płciowymi. Inne mają cechy fizyczne obu płci lub żadnej z nich.

Czy interwencja chirurgiczna lub przypisanie płci dzieciom interseksualnym jest konieczne dla ich zdrowia fizycznego i psychicznego, jak w dużej mierze zakładają środowiska medyczne i zdrowia psychicznego? Czy rodzice powinni wychowywać niejednoznaczne seksualnie dzieci jako osoby tej lub innej płci i utrzymywać je w niewiedzy na temat ich historii medycznej? Opierając się na wywiadach z dorosłymi, którzy w dzieciństwie byli leczeni z powodu interseksualności, Sharon E. Preves bada, w jaki sposób takie osoby doświadczają i radzą sobie z etykietą dewiantów seksualnych w społeczeństwie, które wymaga zgodności seksualnej.

Preves przedstawia ich historie w ramach socjologicznej dyskusji na temat płci, historii interseksualnej medykalizacji, niedawnej politycznej mobilizacji interseksualnych dorosłych oraz implikacji ich aktywizmu na negocjacje tożsamości, praktykę medyczną i normy kulturowe. Pokazując, w jaki sposób osoby interseksualne zarządzają i tworzą własną tożsamość, często w konflikcie z diagnozą medyczną, Preves argumentuje, że interwencja medyczna w interseksualność często tworzy, a nie łagodzi stygmatyzację, której doświadczają ci ludzie.