Internowania Aleutów podczas II wojny światowej: wyspiarze usunięci z domów przez Japonię i Stany Zjednoczone

Opinie czytelników

Książka omawia niesprawiedliwości, jakich doświadczyli Aleuci podczas II wojny światowej, koncentrując się na ich przymusowych przesiedleniach i złym traktowaniu przez rząd USA. Choć książka stanowi wprowadzenie do tej mniej znanej historii, została skrytykowana za nieścisłości historyczne i styl pisania.

Wielu czytelników uznało książkę za fascynującą lekturę, która zwraca uwagę na ważny, ale mało znany temat w historii Ameryki. Zawiera ona świadectwa z pierwszej ręki od ocalałych Unangan, co czyni ją cennym źródłem informacji dla czytelników zainteresowanych doświadczeniami tych rdzennych mieszkańców. Niektórzy recenzenci doceniają jej prosty język i emocjonalny wpływ.

Krytycy wskazują, że książka może nie być najbardziej wszechstronną lub dobrze zbadaną opcją dostępną na ten temat, ponieważ istnieje już kilka uznanych prac, które oferują większą głębię. Styl pisania został częściowo opisany jako niezgrabny i zidentyfikowano drobne nieścisłości. Ponadto niektórzy uznali, że ta książka była jedną z pierwszych na ten temat, co może wprowadzać w błąd.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aleut Internments of World War II: Islanders Removed from Their Homes by Japan and the United States

Zawartość książki:

Ta książka, jedna z pierwszych napisanych na ten temat, koncentruje się na rosyjskiej Ameryce i amerykańskiej Alasce oraz ich wpływie na rdzenną ludność.

Od końcowych lat XVII wieku, kiedy Rosjanie po raz pierwszy postawili stopę na brzegach odległych Wysp Aleuckich, przez lata wojny, aż po przesłuchania w sprawie reparacji pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku, rzuca światło na mało znaną historię Aleutów oraz wydarzenia wojenne i pokojowe, które ukształtowały ich życie. Działania, które doprowadziły do internowania Aleutów, zostały udokumentowane w oficjalnych dokumentach, listach i osobistych relacjach, które ujawniają doświadczenia rdzennej ludności, która cierpiała i zginęła w obozach, nie stanowiąc zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego w czasie wojny.

W niektórych przypadkach rdzenni mieszkańcy Alaski byli przetrzymywani w obozach, które były prawie tak złe, jak japońskie obozy jenieckie.