Interludia i ironia w narracji przodków

Oryginalny tytuł:

Interludes and Irony in the Ancestral Narrative

Zawartość książki:

Historie Hagar, Dinah i Tamar wyróżniają się jako obcy w narracji przodków. Odbiegają od głównego wątku i zwracają uwagę na interesy i losy postaci, które nie są częścią rodziny przodków.

Czytelnicy tradycyjnie oswoili te dziwne historie. Sprawili, że stały się one znajome - wszystko o rodzinie przodków. W ten sposób historia Hagar staje się dramatem deselekcji, Szechem i Hiwwici stają się symbolem konfliktu przodków z mieszkańcami ziemi, a Tamar staje się soczewką, przez którą można odczytać opatrzność w historii Józefa.

Niniejsze studium wskrzesza kwestię dziwności tych historii. Zamiast pozwalać narracji rodowej na określenie ich znaczenia, zwraca uwagę na specyfikę każdego interludium i wykrywa ironiczne gesty wykonane w kierunku narracji rodowej.

Historie te zawierają w sobie potencjał do defamiliaryzacji kluczowych tematów tożsamości przodków: relacji przodków z bóstwem, relacji przodków z ziemią i jej mieszkańcami oraz tożsamości przodków. Być może rodzina przodków nie jest jedynymi uprzywilejowanymi partnerami Boga, jedynymi spadkobiercami ziemi lub jedyną linią krwi zdolną do zrodzenia następnego pokolenia.