Integracja 40 akrów: Pięćdziesięcioletnia walka o równość rasową na Uniwersytecie Teksańskim

Opinie czytelników

Książka bada wczesne dni integracji na Uniwersytecie Teksańskim w Austin, koncentrując się na historii i wpływie praw obywatelskich w kontekście uniwersyteckim. Jest dobrze zbadana i wciągająca, atrakcyjna dla osób zaznajomionych z instytucją i szerszym ruchem na rzecz praw obywatelskich.

Dobrze zbadana, zabawna, fascynująca dla tych, którzy znają UT Austin, mocna lektura, doskonałe badania dr Goldstone, żywy styl pisania, cenny wkład w badania naukowe.

Niektórzy czytelnicy mogą odnieść wrażenie, że omawiane kwestie odzwierciedlają brak zmian na przestrzeni czasu, na co wskazuje spostrzeżenie, że niektóre problemy są nadal obecne, choć mniej jawnie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Integrating the 40 Acres: The Fifty-Year Struggle for Racial Equality at the University of Texas

Zawartość książki:

Nie możemy tego zrobić".

W ten sposób jeden z afroamerykańskich studentów Uniwersytetu Teksańskiego w Austin podsumował swoje doświadczenia w artykule prasowym z 1960 roku - około dziesięć lat po rozpoczęciu nakazanej przez sąd desegregacji na uczelni. W tej pierwszej pełnej historii desegregacji uniwersytetu, Dwonna Goldstone bada, jak przez dziesięciolecia administratorzy stopniowo usuwali najbardziej widoczne oznaki formalnej segregacji, jednocześnie wkładając największe wysiłki w zapobieganie prawdziwej integracji rasowej.

Na przykład w odpowiedzi na decyzję Rady Regentów z 1956 roku o przyjęciu afroamerykańskich studentów, dziekan studentów i dyrektor centrum aktywności studenckiej przestali planować tańce, aby zapobiec mieszaniu się ras w otoczeniu społecznym. Reportaż Goldstone obejmuje okres od orzeczenia Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 1950 r., zgodnie z którym University of Texas School of Law musiała przyjąć Afroamerykanina Hemana Sweatta, do decyzji Hopwood przeciwko Teksasowi z 1994 r., która zakończyła akcję afirmatywną w państwowych publicznych instytucjach szkolnictwa wyższego. Autorka opiera się na ustnych historiach, dokumentach uniwersyteckich i relacjach prasowych, aby szczegółowo opisać, w jaki sposób uniwersytet przeszedł od otwartej dyskryminacji, przez powolną akceptację, aż po mieszane sukcesy w integracji lekkoatletyki, sal lekcyjnych, akademików, zajęć pozalekcyjnych i rekrutacji studentów.

Goldstone uwzględnia nie tylko perspektywy administratorów uniwersytetu, studentów, absolwentów i darczyńców, ale także głosy ze wszystkich stron ruchu na rzecz praw obywatelskich na poziomie lokalnym i krajowym. Ta pouczająca historia władzy, rasy, pieniędzy i polityki pozostaje istotna dla współczesnego uniwersytetu i ciągłego pytania o to, co to znaczy być zintegrowanym.