Oryginalny tytuł:
Stylistic Innovation, Conscious Experience, and the Self in Modernist Women's Poetry: An Imagist Turned Philosopher
Zawartość książki:
Stylistic Innovation, Conscious Experience, and the Self in Modernist Women's Poetry bada reprezentacje dyskursów filozoficznych w modernistycznej poezji kobiecej. Na początku XX wieku filozofowie opowiadali się za rozumieniem jaźni zarówno jako cielesnej, jak i relacyjnej, kształtowanej i przekształcanej przez interakcje w społeczności.
Niegdyś wyraźne rozróżnienie między "ja" a "innym" było coraz częściej kwestionowane. To załamanie granic między sobą a światem często przejawiało się w stylu dzieł literackich z początku XX wieku. Modernistyczna poezja, podobnie jak fikcja strumienia świadomości, wykorzystywała metaforę, dźwięk i rewizję przyjętych struktur gramatycznych, aby zatrzeć granice między jednostką a zbiorowością.
Niniejsza książka bada sposoby, w jakie feministyczne pisarki, takie jak Mina Loy, H. D., Gertrude Stein i Marianne Moore, wykorzystywały styl i technikę, aby odpowiedzieć na te filozoficzne debaty, odzyskując władzę nad dominującym męskim dyskursem filozoficznym.
Podczas gdy wielu krytyków zajmowało się tematyczną treścią prac tych pisarek, niewielu badaczy podjęło tę kwestię, koncentrując się na stylu pisania. Niniejsza książka pokazuje, w jaki sposób te feministyczne poetki wykorzystywały pozornie niewielkie wybory stylistyczne w poezji, aby wnieść niezbędny wkład we współczesne dyskursy filozoficzne, ostatecznie czyniąc te filozoficzne rozmowy bardziej inkluzywnymi.
