Napisy na scenie lub tłumaczenie na język migowy mogą zminimalizować bariery komunikacyjne dla widzów z upośledzeniem słuchu.
Jeśli te formy tłumaczenia są również wykorzystywane w celach estetycznych, możliwe stają się spektakle integracyjne, które są skierowane do publiczności składającej się z osób niesłyszących, niedosłyszących i słyszących na równych prawach. Wymaga to wczesnej integracji procesu tłumaczenia z pracą produkcyjną: tak zwanego współtłumaczenia.
Tradycyjne koncepcje studiów nad przekładem, takie jak tekst źródłowy i docelowy, a także procesy produkcyjne w teatrze, zostały ponownie przemyślane. Książka łączy teoretyczne rozważania na temat tłumaczenia teatralnego, jego praktyczną realizację w dwóch innowacyjnych projektach oraz ocenę powiązanych badań empirycznych.