Infrastruktura rasy: koncentracja i biopolityka w kolonialnym Meksyku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Infrastructures of Race: Concentration and Biopolitics in Colonial Mexico

Zawartość książki:

Zwycięzca, Humanities Book Prize, Sekcja Meksykańska Stowarzyszenia Studiów Latynoamerykańskich, 2018.

Wielu badaczy uważa, że współczesny obóz koncentracyjny narodził się podczas kubańskiej wojny o niepodległość, kiedy to hiszpańskie władze nakazały cywilom mieszkającym na obszarach wiejskich zgłosić się do najbliższego miasta z garnizonem hiszpańskich żołnierzy. Jednak praktyka koncentracji przestrzennej - gromadzenia ludzi i rzeczy w określony sposób, w określonych miejscach i w określonych celach - ma w Ameryce Łacińskiej historię sięgającą czasów konkwisty. W tej wyznaczającej paradygmaty książce Daniel Nemser dowodzi, że projekty koncentracji, często powiązane z urbanizacją, położyły trwałe, materialne podwaliny lub infrastrukturę pod pojawienie się i konsolidację nowych form tożsamości rasowej i teorii rasy.

Książka Infrastructures of Race śledzi wykorzystanie koncentracji jako techniki zarządzania kolonialnego, analizując cztery studia przypadków z Meksyku pod panowaniem hiszpańskim: scentralizowane miasta, instytucje dyscyplinarne, segregowane dzielnice i kolekcje ogólne. Nemser pokazuje, w jaki sposób państwo kolonialne wykorzystywało koncentrację w swoich próbach zbudowania nowego porządku przestrzennego i społecznego, i wyjaśnia, dlaczego technika ta rozkwitła w koloniach. Chociaż projekty koncentracji były czasami kwestionowane i krótkotrwałe, Nemser pokazuje, że stanowiły one materialną podstawę dla trwających procesów rasizacji. To odkrycie, które podważa konwencjonalne historie rasy i metysażu (mieszania ras), obiecuje pogłębić nasze zrozumienie sposobu, w jaki rasa wyłania się z polityki przestrzennej i technik zarządzania populacją.