Infrastruktura przestrzenna: Eseje o myśleniu architektonicznym jako formie wiedzy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Spatial Infrastructure: Essays on Architectural Thinking as a Form of Knowledge

Zawartość książki:

Infrastruktura przestrzenna to zbiór esejów tworzących spójny projekt, który przekształca myślenie architektoniczne jako formę wiedzy, odpowiadając na szereg fundamentalnych pytań istotnych dla czytania dzieł w różnych stylach, okresach i granicach geograficznych.

Druga książka José Aragüeza obraca się wokół nowej koncepcji w architekturze, infrastruktury przestrzennej, która działa zarówno jako narzędzie projektowe zdolne do projekcji myślenia architektonicznego, jak i jako kategoria analityczna, która zmienia nasze rozumienie historii dziedziny i współczesnej produkcji. Prezentowany zbiór esejów bada niektóre z najtrudniejszych kwestii związanych z dyskursem architektonicznym, jednocześnie analizując wymiar naukowy, krytyczny i kulturowy tam, gdzie jest to istotne.

Kluczowe tematy obejmują dyskursywny budynek, patenty inżynieryjne i dyspozycję przestrzenną w architekturze, inwencję typologiczną i powierzchnie gąbczaste, „organiczność” na przecięciu architektury i filozofii, obrazowość w kontekście ewoluującej gospodarki rynkowej, język wobec samostanowienia w praktykach twórczych, jądro przestrzenne budynku oraz możliwość metakrytyki architektonicznej. Opierając się na sobie nawzajem, aby stworzyć spójne i odrębne spojrzenie na dwudziestowieczną i współczesną architekturę, eseje te przedstawiają mocny argument za myśleniem architektonicznym, które wyłania się z intymnej wiedzy o jego możliwościach, a także zdolności do zachowania epistemologicznej jasności i integralności, gdy rzekomo poszerzają nasze horyzonty zrozumienia.