Indyjska dyplomacja kulturalna: Świętowanie pluralizmu w zglobalizowanym świecie

Oryginalny tytuł:

Indian Cultural Diplomacy: Celebrating Pluralism in a Globalised World

Zawartość książki:

Książka jest spojrzeniem na indyjską dyplomację kulturalną, której tłem jest etos "Vasudhaiva Kutumbakam" (Świat jest rodziną). Koncentruje się na "Idei Indii", która przejawia się poprzez akceptację różnorodności i świętowanie pluralizmu.

Książka w 15 rozdziałach w 8 sekcjach przedstawia kompleksowy obraz koncepcji dyplomacji kulturalnej; jej związek z dyplomacją publiczną i miękką siłą; jej miejsce w architekturze dyplomatycznej i jej rosnące znaczenie. W przeciwieństwie do soft power, dyplomacja kulturalna nie mieści się w paradygmacie władzy.

Książka zawiera również dogłębne studium początków i ewolucji indyjskiej dyplomacji kulturalnej na przestrzeni lat. Dokonuje przeglądu roli ministerstw kultury i spraw zewnętrznych oraz Indyjskiej Rady Stosunków Kulturalnych (ICCR). Analizuje różne instrumenty, takie jak umowy kulturalne, festiwale Indii, centra kultury i katedry studiów indyjskich, wykorzystywane przez Indie do osiągnięcia swoich celów.

Oceniana jest rola edukacji, mediów i diaspory jako budowniczych mostów. Książka przygląda się globalnym ośrodkom kulturalnym, takim jak Smithsonian Institution w Waszyngtonie oraz pracy dyplomacji kulturalnej na poziomie oddolnym w Chandigarh i Chicago.

Dwa rozdziały książki dotyczą funkcjonowania dyplomacji kulturalnej w indyjskich misjach dyplomatycznych i zagranicznych misjach dyplomatycznych w Indiach. Dodaje to praktycznego wymiaru do ram koncepcyjnych, widzianych przez praktyków dyplomacji.

Ostatni rozdział zawiera przegląd istniejącej rzeczywistości. Sekcja "The Way Ahead" zawiera szereg praktycznych zaleceń w pięciu klastrach, aby przenieść dyplomację kulturalną na wyższy poziom. Wreszcie, porusza zestaw istotnych kwestii i punktów do rozważenia przez teoretyków i praktyków dyplomacji kulturalnej. Książka posłuży jako przydatny punkt odniesienia dla dalszych badań, ponieważ wypełnia istniejącą lukę w literaturze na temat dyplomacji kulturalnej.