Indridi Indridason: Islandzkie medium fizyczne

Opinie czytelników

Książka stanowi dogłębne badanie fizycznego mediumizmu Indridi Indridason, szczegółowo opisując różne zjawiska obserwowane podczas seansów przeprowadzonych na Islandii w latach 1905-1909. Autorami są dr Erlendur Haraldsson i Loftur R. Gissurarson, którzy łączą dokładne badania z osobistymi relacjami i zdjęciami, aby zaprezentować urzekającą eksplorację możliwości mediumizmu.

⬤ Dobrze zbadany i szczegółowy opis mniej znanego medium
⬤ zawiera zeznania i dowody fotograficzne
⬤ napisany przez wiarygodnych autorów
⬤ opisane fascynujące zjawiska
⬤ gorąco polecany przez czytelników zainteresowanych mediumizmem.

⬤ Sceptycyzm co do autentyczności zjawisk może się pojawić
⬤ niektórzy recenzenci wskazują, że wiara w treść opiera się w dużej mierze na wierze
⬤ może nie spodobać się osobom niezainteresowanym tematami duchowymi lub paranormalnymi.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Indridi Indridason: The Icelandic Physical Medium

Zawartość książki:

Zainteresowanie autorów Indridim Indridasonem obejmuje kilka dekad. Erlendur Haraldsson po raz pierwszy przeczytał o nim w latach sześćdziesiątych, być może wcześniej.

Dołączył do wydziału psychologii na Uniwersytecie Islandzkim w 1973 roku i podczas kursu na temat zjawisk paranormalnych regularnie omawiał Indridasona, najbardziej płodne medium fizyczne Islandii. Loftur Reimar Gissurarson, jeden ze studentów Haraldssona, wkrótce się nim zainteresował i napisał pracę licencjacką na temat Indridasona (Gissurarson, 1984). Na podstawie swoich badań byli współautorami monografii zatytułowanej The Icelandic Physical Medium Indridi Indridason, która została opublikowana w Proceedings of the Society for Psychical Research (Gissurarson i Haraldsson, 1989).

Monografia została następnie przedrukowana częściowo i w całości w Renaitre 2000 we Francji, Luce e Ombra we Włoszech i Parapsykologiske Notiser w Norwegii. Loftur kontynuował pracę i był współautorem, wraz z Williamem Swatosem, książki Icelandic Spiritualism: Mediumship and Modernity in Iceland (Swatos i Gissurarson, 1997), której znaczna część dotyczy Indridi oraz historii mediów i spirytyzmu w Islandii.

Krótko po roku 2000 niespodziewanie znaleziono dwie księgi protokołów Towarzystwa Eksperymentalnego z okresu Indridasona, które zawierały nowe informacje (Haraldsson, 2009). Jakiś czas później Haraldsson zagłębił się w nowy materiał, co zaowocowało opublikowaniem trzech głównych artykułów w Proceedings i Journal of the Society for Psychical Research (Haraldsson, 2011, 2012a) oraz Journal of Scientific Exploration (Haraldsson i Gerding, 2010).

Wkrótce stało się oczywiste, że tylko książka odda sprawiedliwość Indridiemu, ponieważ zasłużył on na to, by poznać go szerszej międzynarodowej publiczności. To jest właśnie ta książka.