Indigo Field

Opinie czytelników

Indigo Field to bogato wykonana powieść, która porusza tematy historii, straty i osobistego odkupienia poprzez dobrze rozwinięte postacie i piękną prozę. Przeplatają się w niej historie różnych osób, w tym emerytowanego pułkownika, starszej kobiety opłakującej morderstwo i młodej wdowy zmagającej się z trudnościami, na tle natury i duchowości. Powieść otrzymała wiele pochwał za wciągającą fabułę i eksplorację kwestii społecznych, a jednocześnie spotkała się z krytyką dotyczącą głębi postaci i tempa.

⬤ Żywa i elegancka proza, która wzbogaca fabułę.
⬤ Głęboki rozwój postaci, sprawiający, że czują się one realne i można się z nimi utożsamić.
⬤ Wciągająca narracja, która porywa czytelników i pozostawia niezatarte wrażenie.
⬤ Silne poczucie miejsca z pięknie opisaną naturą jako integralną częścią historii.
⬤ Porusza ważne kwestie społeczne i historyczne z wrażliwością i głębią.

⬤ Niektóre postacie, zwłaszcza pułkownik, są postrzegane jako mniej angażujące i drewniane.
⬤ Tempo może być powolne, co utrudnia niektórym czytelnikom początkowe wczucie się w historię.
⬤ Pewne mistyczne elementy i przejścia między okresami czasu mogą dezorientować niektórych czytelników.
⬤ Odnotowano pragnienie dalszego rozwiązania postaci, szczególnie w przypadku postaci drugoplanowych.

(na podstawie 39 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Indigo Field” jest pełne wielopokoleniowego dramatu, ziemskiej duchowości i głęboko wyobrażonych postaci, których raczej nie zapomnisz.” - Sue Monk Kidd, autorka »The Invention of Wings«, »The Book of Longings« i »The Secret Life of Bees«. Na wiejskim Południu, emerytowany pułkownik w ekskluzywnej społeczności emerytów opłakuje nagłą śmierć swojej żony na korcie tenisowym.

Po drugiej stronie autostrady starsza czarnoskóra kobieta opłakuje zabójstwo swojej siostrzenicy przez białego mężczyznę. Pomiędzy nimi leży opuszczone pole, na którym ukryte są trzy wieki zbrodni i tylko ona zna ukryte tam wybuchowe sekrety.

Kiedy pułkownik wjeżdża w jej samochód, powodując zaskakującą ilość uszkodzeń, wywołuje to waśń, która uwalnia duchy na polu, zarówno życzliwe, jak i mściwe. W prozie, która została nazwana „olśniewającą” i „hipnotyzującą”, w ożywionych głosach drzew, ptaków i ludzi, w południowej opowieści tak głęboko wielowarstwowej jak Pat Conroy, Marjorie Hudson wyznacza granice pola, które zawiera duszę Południa i prowadzi nas do dnia rozliczenia.