Indiańskie sierocińce

Opinie czytelników

Książka zawiera dokładny przegląd historii indiańskich sierocińców i traktowania dzieci rdzennych Amerykanów, podkreślając złożoność i wpływ polityki kolonialnej.

⬤ Dobrze napisana, obiektywna narracja
⬤ dogłębna eksploracja mało znanego tematu
⬤ silny kontekst historyczny
⬤ doskonałe notatki końcowe i bibliografia do dalszej lektury.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać ten temat za niepokojący ze względu na jego historyczne implikacje i traktowanie rdzennych Amerykanów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Indian Orphanages

Zawartość książki:

Dzięki głębokiej tradycji więzi plemiennych i pokrewieństwa, rdzenni Amerykanie przez wieki żyli z niewielkim pożytkiem dla koncepcji niechcianego dziecka. Jednak oblężone przez życie w rezerwatach i akulturację w szkołach z internatem, wiele plemion - za namową białych - zaakceptowało potrzebę sierocińców.

Pierwsza książka skupiająca się wyłącznie na tym temacie, studium Marilyn Holt przeplata historię Indian, historię edukacji, historię rodziny i politykę opieki nad dziećmi, aby opowiedzieć historię indiańskich sierocińców w szerszym kontekście azylu dla sierot w Ameryce. Autorka przedstawia historię tych sierocińców oraz czynniki kulturowe, które je stworzyły i podtrzymywały, pokazuje, w jaki sposób sieroty stały się częścią rodzimego doświadczenia po kontakcie euroamerykańskim, a także bada sposób, w jaki społeczeństwa indiańskie zajęły się kwestią uzależnienia dzieci.

Holt dogłębnie analizuje szereg sierocińców od lat 50. do 40. XIX wieku - szczególnie wśród "Pięciu Cywilizowanych Plemion" w Oklahomie, a także wśród Seneków w Nowym Jorku oraz Ojibwayów i Siuksów w Południowej Dakocie. Pokazuje, w jaki sposób takie czynniki jak choroby, polityka federalna podczas wojny secesyjnej i depresja gospodarcza przyczyniły się do ich powstania, a także opowiada, jak biali pracownicy socjalni i reformatorzy edukacji pomogli podkopać rodzimą kulturę, wspierając takie instytucje. Wyjaśnia również, czym sierocińce różniły się od szkół z internatem, ponieważ były wspierane przez plemiona lub finansowane przez grupy religijne, a także w jaki sposób wpisywały się w programy opieki społecznej ustanowione przez politykę federalną i stanową.

The Indian Child Welfare Act z 1978 roku obalił lata polityki akulturacji, pozwalając rdzennym Amerykanom w końcu odzyskać swoje dzieci, a Holt pomaga czytelnikom lepiej zrozumieć znaczenie tego ustawodawstwa w następstwie jednego z bardziej niefortunnych epizodów w zderzeniu kultur białych i indiańskich.