Opinie czytelników
Podsumowanie:Zbiór wierszy jest chwalony za piękno, emocjonalną głębię i żywe obrazy. Czytelnicy uważają tę pracę za transformującą, z silnymi tematami tożsamości, miejsca i rodziny, szczególnie odzwierciedlającymi doświadczenia bycia rdzennym mieszkańcem. Unikalny głos poetki i intymność używanego języka znacząco przyczyniają się do wpływu wierszy.
Zalety:Piękny i poruszający język, żywe obrazy, silne emocjonalnie, transformujące dla czytelników, wyjątkowy głos poety, silne tematy dotyczące tożsamości, rodziny i miejsca, mieszanka humoru i dewastacji.
Wady:Brak znaczących minusów, choć niektórzy czytelnicy mogą uznać konfesyjny ton i głębię emocji za potencjalnie przytłaczające.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Indian Trains
Zawartość książki:
Indian Trains opowiada o Indianach z małych miasteczek, o społeczności i rodzinie, o złodziejach, prostytutkach, złodziejach pociągów, handlarzach narkotyków, samotnikach, palantach, śniących alkoholikach i tych, którzy robili wszystko oprócz tego wszystkiego. Opowiada o zupełnie nowym plemieniu: miejskich mieszańcach wielu plemion, którzy szanują miejsce, z którego pochodzą ich przodkowie, ale coraz częściej chodzą na indiańskie powwows, do indiańskich barów i organizacji Urban Native, aby spełnić się kulturowo, a nie tylko wracać do rezerwatów, aby dowiedzieć się, kim są. Stanowią oni około 70 procent populacji Indian - prawdziwie niedocenianych mieszkańców Ameryki.
"To zabawna, smutna i potężna książka. Każdy wiersz jest piękny, a skumulowany efekt jest druzgocący." - Sherman Alexie.
"Kraj pomiędzy poezją a opowieściami to miejsce, z którego pochodzi ta śpiewaczka. Opowieści z wypolerowanego obsydianu. Pełne nocy, fascynujące i przerażające. Lśniące i błyskotliwe. Wystarczająco małe, by trzymać je w dłoni. Wystarczająco ostre, by rozerwać serce. Zaparło mi dech w piersiach." - Sandra Cisneros.
" Indian Trains to wspaniała, intymna poetycka podróż. Są tu wytrwałe tubylcze rodziny, bezpośredniość ocalałych i tradycjonalistów. Niezrównane obrazy wyłaniają się z zatroskanych serc, ironii, rzeczywistych ośrodków pamięci kulturowej. Erika Wurth pisze o kobiecie na skórzanym krześle, "z rewolucją w sercu", która czeka, aż "metafory wszystko zmienią". I tak się dzieje w tym odważnym, inspirującym wyborze wierszy." - Gerald Vizenor, Almost Ashore.
