Indianin wśród Los Indgenas: Pamiętnik z podróży

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka jest fascynującym pamiętnikiem o doświadczeniach autora jako wolontariusza Korpusu Pokoju w Boliwii, oferującym unikalny wgląd w różnice kulturowe, tożsamość i złożoność pracy rozwojowej. Podczas gdy wielu czytelników docenia relatywną narrację i bogate opisy, niektórzy wyrażają zaniepokojenie postrzeganym przez autora zaabsorbowaniem sobą i poruszaniem drażliwych tematów, takich jak niewierność.

Czytelna i zrozumiała narracja, bogate i sugestywne opisy Andów, wnikliwe spojrzenie na tożsamość rdzennych Amerykanów, wciągająca fabuła i prowokująca do myślenia eksploracja rozwoju i tożsamości społecznej.

Krytyka dotycząca zaabsorbowania autora sobą, dostrzeganych stereotypów i szerokich stereotypów na temat białych ludzi, dyskomfortu związanego z przedstawieniem niewierności oraz poczucia, że autor nie wniósł pozytywnego wkładu w społeczność.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Indian Among Los Indgenas: A Native Travel Memoir

Zawartość książki:

Trzymający w napięciu, dowcipny pamiętnik o tubylczości, podróżach i kolonializmie.

W wieku dwudziestu pięciu lat Ursula Pike wsiadła na pokład samolotu do Boliwii i rozpoczęła służbę w Korpusie Pokoju. Jako członkini plemienia Karuk, Pike starała się nawiązać znaczące kontakty z rdzenną ludnością na całym świecie. Ale przybyła do La Paz z niepokojem, a także podekscytowaniem, „wiedząc, że podążam śladami zachodnich kolonizatorów i misjonarzy, którzy również twierdzili, że są tam, aby pomóc”. W ciągu następnych dwóch lat, gdy seria dramatycznych epizodów doprowadziła to napięcie do punktu wrzenia, zaczęła pytać: co to znaczy doświadczyć skutków kolonializmu z pierwszej ręki, a jednocześnie ryzykować, że stanie się siłą kolonizującą?

Indianka wśród Los Ind genas, pamiętnik Pike o tym doświadczeniu, podważa kanon wspomnień z podróży, który historycznie był zdominowany przez białych pisarzy. Jest to ostre, szczere i niepokojące badanie cieni, jakie historia kolonialna rzuca na nawet najbardziej intencjonalne próby pomocy międzykulturowej. Jest to również debiut wyjątkowo bystrego pisarza z mistrzostwem martwego dowcipu. Sygnalizuje zmianę w pisarstwie podróżniczym, która jest już dawno spóźniona.