Indianie amerykańscy we wczesnym Nowym Orleanie: Od Calumet do Raquette

Opinie czytelników

Książka ta oferuje szczegółową i zniuansowaną eksplorację interakcji między rdzennymi Amerykanami, kolonizatorami i zniewolonymi Afrykanami, koncentrując się na doświadczeniach rdzennych Amerykanów. Podkreśla bogactwo kulturowe i złożoność wczesnej historii Nowego Orleanu.

Narracja jest bogata w szczegóły, jasno napisana i dobrze udokumentowana, dzięki czemu jest dostępna nie tylko dla naukowców, ale także dla szerokiej publiczności zainteresowanej wczesną historią Ameryki. Prezentuje zaskakujące spostrzeżenia, takie jak popularność proto-lacrosse w Nowym Orleanie i jego znaczenie kulturowe.

W recenzji nie wymieniono żadnych istotnych wad.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

American Indians in Early New Orleans: From Calumet to Raquette

Zawartość książki:

Od ceremonii pokojowej przeprowadzonej przez dyplomatów Chitimacha przed prowizoryczną chatą gubernatora Bienville'a w 1718 roku, po mecz stickball rozegrany przez drużyny Choctaw w 1897 roku w Athletic Park, Indianie amerykańscy mieli ogromny wpływ na historię i kulturę Crescent City w ciągu pierwszych dwustu lat jego istnienia. W książce Indianie amerykańscy we wczesnym Nowym Orleanie Daniel H. Usner kładzie kres założeniom, że społeczności Indian amerykańskich zniknęły dawno temu z miejskiej południowej Luizjany i odzyskuje doświadczenia rdzennych Amerykanów w Starym Nowym Orleanie z ich perspektywy.

Wieki przed przybyciem Europejczyków amerykańscy Indianie kontrolowali wąski pas ziemi między rzeką Missisipi a dzisiejszym jeziorem Pontchartrain, aby transportować towary, zbierać zasoby i odprawiać rytuały. Narodziny i rozwój kolonialnego Nowego Orleanu zależały od materiałów i usług świadczonych przez rdzennych mieszkańców jako łączników, handlarzy, żołnierzy, a nawet niewolników. Pomimo utraty znacznej części swojej ojczyzny i władzy politycznej po zakupie Luizjany, Indianie z Doliny Dolnej Missisipi odmówili wycofania się z ulic i rynków Nowego Orleanu; przez cały XIX wiek Choctaw i inne pobliskie społeczności improwizowały sposoby wyrażania swojej autonomii kulturowej i interesów gospodarczych - jako handlarze, robotnicy i wykonawcy - w obliczu uprzedzeń i wrogości ze strony nieindyjskich mieszkańców. Liczne inne plemiona Indian amerykańskich, przymusowo usunięte z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, przeszły bolesną przeprawę przez miasto, zanim zostały przetransportowane dalej w górę rzeki Missisipi. Na początku XX wieku kilka indiańskich społeczności na północnym brzegu jeziora Pontchartrain nadal utrzymywało twórcze relacje z Nowym Orleanem, regularnie sprzedając wyroby rzemieślnicze i rośliny na French Market.

W tej przełomowej narracji Usner bada szereg sposobów, w jakie rdzenni mieszkańcy korzystali z tego portowego miasta rzecznego, od jego założenia do czasów I wojny światowej, i pokazuje ich kluczową rolę w historii Nowego Orleanu.