Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera kompleksową i wnikliwą analizę Studenckiego Komitetu Koordynacyjnego bez Przemocy (SNCC), szczegółowo opisując jego powstanie, kluczowe postacie i kontekst historyczny w ramach Ruchu Praw Obywatelskich. Oferuje racjonalistyczne spojrzenie na sukcesy i porażki SNCC, co czyni ją cennym źródłem zrozumienia dynamiki oddolnego aktywizmu i wzmocnienia pozycji czarnych.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, pouczająca i zapewnia dokładny opis SNCC i jego wpływu na Ruch Praw Obywatelskich. Przedstawia różnorodne perspektywy przywództwa i polityki grupy. Czytelnicy doceniają wciągającą narrację, a także jej akademicką głębię, dzięki czemu nadaje się do osobistych badań i celów edukacyjnych.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że proza akademicka jest gęsta i czasami myląca, szczególnie dla tych, którzy nie są zaznajomieni z personelem SNCC. Krytyka dotyczy pominięcia pewnych szerszych kontekstów, a książka może nie być odpowiednia dla zwykłych czytelników ze względu na poziom szczegółowości i analizy.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
In Struggle: Sncc and the Black Awakening of the 1960s
Zawartość książki:
Dzięki swojej radykalnej ideologii i skutecznej taktyce, Studencki Komitet Koordynacyjny bez Przemocy (SNCC) był liderem ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach 60-tych. Ta sympatyczna, ale bezstronna książka po raz pierwszy rejestruje pełną historię ewolucji SNCC, jej sukcesów i trudności w trwającej walce o położenie kresu uciskowi białych.
W momencie narodzin SNCC składała się z czarnoskórych studentów, którzy podzielali ideologię moralnego radykalizmu. Ideologia ta, kładąca nacisk na niestosowanie przemocy, stanowiła wyzwanie dla segregacji na Południu. Studenci SNCC byli najwcześniejszymi bojownikami o prawa obywatelskie Drugiej Rekonstrukcji. Prowadzili zasiadki w barach obiadowych, przewodzili rajdom wolności i organizowali rejestrację wyborców, co wstrząsnęło samozadowoleniem białych i obudziło czarną świadomość polityczną. Clayborne Carson pokazuje, że w trakcie tego procesu SNCC zmieniło się z grupy, która popierała wartości białej klasy średniej, w grupę, która kwestionowała podstawowe założenia liberalnej ideologii i podniosła pięść na rzecz czarnej władzy. Rzeczywiście, radykalna i przenikliwa analiza amerykańskiej struktury władzy przeprowadzona przez SNCC wykraczała poza czarną społeczność, pomagając wywołać szersze protesty społeczne lat 60-tych, takie jak ruch przeciwko wojnie w Wietnamie.
Carson w swojej historii SNCC zagląda za kulisy organizacji, by dowiedzieć się, dlaczego ideologicznej ewolucji grupy towarzyszyły zaciekłe walki o władzę wewnątrz organizacji. Korzystając z wywiadów, transkrypcji spotkań, niepublikowanych dokumentów i niedawno ujawnionych dokumentów FBI, ujawnia, w jaki sposób radykalna grupa podlegała ogromnym, często dzielącym naciskom, walcząc w trudnej walce o zmianę społeczną.
