Ocena:

Książka jest przejmującym pamiętnikiem Sebastiana Matthewsa, który bada jego relacje z ojcem, odnoszącym sukcesy poetą. Oferuje wgląd w zmagania rodzicielskie i rozwój osobisty, kończąc się pozytywnym akcentem na temat własnych osiągnięć Matthewsa w życiu i karierze.
Zalety:Książkę czyta się jak powieść, dostarczając emocjonalnej głębi i powiązanych doświadczeń dotyczących zmagań rodzicielskich. Skutecznie porusza tematy rozwodu, alkoholizmu i rozwoju osobistego i jest uważana za świetną lekturę non-fiction.
Wady:Jeden z recenzentów uznał, że Matthews nie dorównuje talentem literackim swojemu ojcu, sugerując brak atrakcyjności dla tych, którzy oczekują tego samego poziomu pisania.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
William Matthews był uwielbianym, wielokrotnie nagradzanym poetą i nauczycielem, który żył intensywnie i zmarł nagle w 1997 roku w wieku pięćdziesięciu pięciu lat. Był fanem jazzu, dowcipnisiem i gawędziarzem, koneserem dobrego jedzenia i wina oraz trzykrotnie żonatym kobieciarzem.
Ten przejrzysty, często zabawny pamiętnik oddaje hołd charyzmatycznemu ojcu, podczas gdy syn stara się wyjść z jego znacznego cienia. Analizując śmierć (i życie) swojego ojca, Sebastian Matthews odkrywa własną chaotyczną przeszłość. Będąc dzieckiem rozwodu, przez całe dzieciństwo był przenoszony między rodzicami i wieloma geografiami. W zagmatwanym, symbiotycznym okresie pomiędzy małżeństwami Billa, nastoletni syn i jego ojciec „byli współlokatorami i kumplami od picia - ja opiekowałem się nim, a on mną”. Później przyszły wędrówki syna, nieudane zobowiązania.
W końcu Sebastian uczy się konfrontować z mieszanym dziedzictwem Billa. Starając się naśladować to, co najlepsze w tym „smutnym, szczęśliwym człowieku”, odkrywa nowe definicje domu, miłości i małżeństwa.