Impuls zwycięstwa: Ulysses S. Grant pod Chattanoogą

Opinie czytelników

Książka Davida Powella „The Impulse of Victory at Chattanooga” stanowi dogłębną analizę kampanii Unii pod Chattanoogą, kładąc nacisk na relacje i decyzje dowódców Unii, szczególnie skupiając się na perspektywie Granta. Książka jest chwalona za przejrzyste mapy, przystępny styl pisania oraz dogłębną analizę wydarzeń i zaangażowanych osobowości. Przedstawia zrównoważony pogląd na strategie i decyzje zarówno Unii, jak i Konfederacji, dzięki czemu jest wzbogacającą lekturą zarówno dla zwykłych, jak i poważnych studentów historii wojny secesyjnej.

⬤ dobrze zbadana i dobrze napisana
⬤ przejrzyste i przyjazne dla użytkownika mapy
⬤ wnikliwa analiza relacji dowodzenia Unii
⬤ wciągająca narracja o dynamice bitwy
⬤ równoważy perspektywy zarówno po stronie Unii, jak i Konfederacji
⬤ polecana zarówno dla czytelników ogólnych, jak i poważnych studentów wojny secesyjnej.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za krótką
⬤ osoby niezaznajomione z Vicksburgiem mogą uznać części za mniej wciągające
⬤ skupia się głównie na perspektywie Granta, co może nie zadowolić tych, którzy szukają głębszego zanurzenia się w strategiach Konfederacji.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Impulse of Victory: Ulysses S. Grant at Chattanooga

Zawartość książki:

Jak Grant zapewnił sobie zwycięstwo w Tennessee i awans

Żołnierze Unii w Armii Cumberland, którzy jesienią 1863 r. znaleźli się w pułapce i stanęli w obliczu głodu lub kapitulacji, postrzegali przybycie generała majora Ulissesa S. Granta do Tennessee jako impuls do odwrócenia losów wojny. Wyrafinowana analiza strategiczna i operacyjna decyzji i działań dowódczych Granta, przeprowadzona przez Davida A. Powella, pokazuje, w jaki sposób jego zdeterminowane przywództwo odciążyło oblężenie i rozbiło wroga, co doprowadziło do stworzenia nowej strategicznej bazy operacji Unii i wyniesienia Granta na dowódcę wszystkich armii federalnych w następnym roku.

Powell szczegółowo analizuje sześciotygodniową kampanię Armii Cumberlandu pod Chattanoogą, zwracając szczególną uwagę na osobiste problemy Granta oraz jego relacje z przełożonymi i podwładnymi. Mimo nieznajomości sytuacji taktycznej, armii i jej oficerów, Grant odniósł kolejne spektakularne zwycięstwo. Jego sukces, wyjaśnia Powell, wynikał z jego elastyczności taktycznej, komunikacji z przełożonymi, wytrwałości pomimo niepowodzeń i nieugiętej determinacji, by wygrać kampanię. Zwracając uwagę na powojenne relacje, Powell godzi różnice między tym, co się wydarzyło, a wspomnieniami uczestników wydarzeń. Skupia się na kontrowersyjnych decyzjach Granta, pokazując, w jaki sposób zostały one podjęte i jaki był ich wpływ na kampanię. Jak pokazuje Powell, wybory Granta pokazują, jak udało mu się być przemyślanym, rozważnym dowódcą pomimo mgły wojny.