Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Imprisoned Apart: The World War II Correspondence of an Issei Couple
"Proszę, nie płacz", napisał Iwao Matsushita do swojej żony Hanaye, informując ją, że ma zostać internowany na czas wojny. On został uwięziony w Fort Missoula w Montanie, a ona w Minidoka Relocation Center w południowo-zachodnim Idaho. Ich rozłąka trwała ponad dwa lata.
Imprisoned Apart to przejmująca historia młodego nauczyciela i jego narzeczonej, którzy przybyli do Seattle z Japonii w 1919 roku, aby studiować język angielski i literaturę, i którzy zostali, aby stworzyć dom. W nocy 7 grudnia 1941 roku FBI zapukało do drzwi Matsushitów i zabrało Iwao, najpierw do więzienia w Seattle Immigration State, a następnie, specjalnym pociągiem, z zamkniętymi oknami i strażnikami przy drzwiach, do Montany. Został uznany za wrogiego cudzoziemca, "potencjalnie niebezpiecznego dla bezpieczeństwa publicznego" ze względu na swoje japońskie pochodzenie i powiązania zawodowe.
Historia determinacji Iwao Matsushity, by oczyścić swoje imię i połączyć się z żoną, oraz rosnącej dezorientacji i rozpaczy Hanaye Matsushity, rozwija się w ich korespondencji, przedstawionej tutaj w całości. Ich kartki i listy, w większości pisane po japońsku, niektóre po angielsku, gdy cenzura nalegała, dały nam pierwsze spojrzenie na życie w Fort Missoula, jednym z wojennych obozów Departamentu Sprawiedliwości dla wrogich cudzoziemców. Ponieważ Iwao biegle władał zarówno angielskim, jak i japońskim, jego komunikaty są zawsze elokwentne, a nawet liryczne, choć powściągliwe. Hanaye komunikowała się krótko i niezręcznie po angielsku, pełniej i bardziej otwarcie po japońsku.
Fiset przedstawia najbardziej poruszającą ludzką historię i pomaga nam czytać między wierszami, aby zrozumieć, co działo się z tą delikatną, wrażliwą parą. Hanaye cierpiała emocjonalną udrękę z powodu zakłóceń i odsunięcia od wszystkiego, co bezpieczne i znajome. Iwao, uczony człowiek, który pomimo uwięzienia nie zachwiał się w swoim oddaniu dla przybranego kraju, doznał hańby podejrzeń o nielojalność. Po wojnie pracował jako specjalista tematyczny w Bibliotece Dalekowschodniej Uniwersytetu Waszyngtońskiego i pełnił funkcję dyrektora Szkoły Języka Japońskiego w Seattle, wierny społeczności japońsko-amerykańskiej aż do swojej śmierci w 1979 roku.