Imperium rzymskie w kryzysie, 248-260: Kiedy bogowie opuścili Rzym

Opinie czytelników

Książka przedstawia dogłębną eksplorację burzliwego okresu w późnej historii Rzymu, opierając się na różnych źródłach, aby stworzyć spójną narrację o wyzwaniach stojących przed Imperium. Została dobrze przyjęta przez czytelników zainteresowanych historią, szczególnie tych skupionych na rzymskiej monecie i zawiłościach tej epoki.

Wciągająca narracja o ważnym okresie historycznym, wszechstronne wykorzystanie różnorodnych źródeł, fascynujący wgląd w wojny domowe i zagrożenia zewnętrzne, przyciągnęły pozytywne opinie czytelników o konkretnych zainteresowaniach, takich jak rzymskie monety.

Może być uważana za gęstą lub złożoną dla niektórych czytelników ze względu na fragmentaryczny i sprzeczny charakter omawianych źródeł historycznych.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Roman Empire in Crisis, 248-260: When the Gods Abandoned Rome

Zawartość książki:

Książka ta jest narracyjną historią kilkunastu lat zawirowań, które rozpoczynają się od obchodów tysiąclecia Rzymu w 248 r.

n.e., a kończą pojmaniem cesarza Waleriana przez Persów w 260 roku. Był to okres niemal nieustającej katastrofy dla Rzymu, obejmujący serię wojen domowych, kilka poważnych inwazji Gotów i Persów, kryzys gospodarczy i pandemię obejmującą całe imperium, „plagę Cypriana”.

Trwały prześladowania chrześcijan. Głównym tematem książki jest to, że był to okres moralnego i duchowego kryzysu, w którym tradycyjna religia państwowa znacznie ucierpiała na prestiżu, torując drogę do ostatecznego triumfu chrześcijaństwa. Sensacyjne niedawne odkrycie obszernych fragmentów zaginionej Scythica of Dexippus rzuca wiele nowego światła na wojny gockie tego okresu.

Autor wykorzystał te nowe dowody w połączeniu z dogłębnymi badaniami w terenie, aby opracować zrewidowany opis wydarzeń otaczających wielką bitwę pod Abritus, w której armia cesarza Decjusza została unicestwiona przez Gotów Cnivy. Nowe światło zostało rzucone na okres, który jest kluczowy dla zrozumienia przejścia między cywilizacją klasyczną a okresem znanym jako późna starożytność.