Ocena:
Recenzje „Empire of Care” odzwierciedlają mieszankę opinii na temat treści i prezentacji książki. Podczas gdy niektórzy doceniają jej informacyjny i wciągający charakter, inni krytykują ją za stronniczość i brak niezbędnego kontekstu historycznego.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i pouczająca
⬤ zapewnia interesującą analizę migracji filipińskich pielęgniarek
⬤ wciągająca dla czytelników
⬤ zawiera studia przypadków i filipińskie głosy
⬤ dostępna dla osób bez wcześniejszej wiedzy na ten temat.
⬤ Nieco przestarzała
⬤ dostrzegalna stronniczość autora
⬤ użycie rasistowskiego języka
⬤ brak wystarczających informacji ogólnych na temat stosunków USA-Filipiny
⬤ nie angażuje się w silną argumentację.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Empire of Care: Nursing and Migration in Filipino American History
W krajach zachodnich, w tym w Stanach Zjednoczonych, wyszkolone za granicą pielęgniarki stanowią kluczową siłę roboczą. Zdecydowanie największa liczba tych pielęgniarek pochodzi z Filipin.
Dlaczego kraj rozwijający się, który ma stosunkowo większe zapotrzebowanie na wyszkolonych pracowników medycznych, wysyła tak wiele swoich pielęgniarek do pracy w bogatszych krajach? Catherine Ceniza Choy odpowiada na to pytanie, badając wyjątkowy związek między profesjonalizacją pielęgniarstwa a dwudziestowieczną migracją Filipińczyków do Stanów Zjednoczonych. Jako pierwsze książkowe studium historii filipińskich pielęgniarek w Stanach Zjednoczonych, Empire of Care wysuwa na pierwszy plan skomplikowane powiązania między pielęgniarstwem, amerykańskim kolonializmem i rasizacją Filipińczyków. Choy przeprowadziła obszerne wywiady z filipińskimi pielęgniarkami w Nowym Jorku i rozmawiała z czołowymi filipińskimi pielęgniarkami w całych Stanach Zjednoczonych.
Łączy ich perspektywy z różnymi innymi - w tym filipińskimi i amerykańskimi urzędnikami rządowymi i służby zdrowia - aby pokazać, że pragnienie filipińskich pielęgniarek do migracji za granicę nie może być zredukowane do logiki ekonomicznej, ale musi być rozumiane jako proces zasadniczo ponadnarodowy. Argumentuje, że początki migracji filipińskich pielęgniarek nie leżą w niepodległości Filipin w 1946 r.
ani w złagodzeniu amerykańskich przepisów imigracyjnych w 1965 r., ale raczej w stworzeniu zamerykanizowanego systemu szkolenia szpitalnego w okresie rządów kolonialnych na początku XX wieku. Choy podważa celebryckie narracje dotyczące mobilności zawodowych migrantów, analizując kozły ofiarne filipińskich pielęgniarek w trudnych politycznie czasach, brak solidarności zawodowej między filipińskimi i amerykańskimi pielęgniarkami oraz wykorzystywanie pielęgniarek wyszkolonych za granicą poprzez tymczasowe wizy pracownicze.
Pokazuje, w jaki sposób kultura amerykańskiego imperializmu utrzymuje się do dziś, nadal kształtując odbiór filipińskich pielęgniarek w Stanach Zjednoczonych.
