Imperialna prezydentura

Opinie czytelników

Opinie użytkowników na temat książki „The Imperial Presidency” autorstwa Arthura Schlesingera podkreślają jej historyczną analizę władzy prezydenckiej, w szczególności w odniesieniu do jej ewolucji i implikacji dla demokratycznych rządów. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej głębię i znaczenie, zwłaszcza w świetle współczesnej polityki, niektórzy uważają ją za nieco suchą i potencjalnie stronniczą w stosunku do niektórych prezydentów.

⬤ Historycznie wnikliwa i dobrze zbadana, zapewniająca szczegółową analizę władzy prezydenckiej.
⬤ Odnosi się do bieżących kwestii politycznych i debat, łącząc kwestie historyczne i współczesne.
⬤ Wciągający i pouczający styl pisania, sprawiający, że złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Dobra dla historyków i osób zainteresowanych naukami politycznymi.
⬤ Oferuje spojrzenie na równowagę sił między prezydenturą a Kongresem, dotykając ważnych wydarzeń historycznych.

⬤ Uważana za suchą przez zwykłych czytelników, co może zniechęcić szersze grono odbiorców.
⬤ Niektórzy dostrzegają stronniczość na korzyść niektórych prezydentów (np. FDR i JFK), kwestionując obiektywizm.
⬤ Brak aktualnych informacji na temat współczesnych wpływów, takich jak media społecznościowe i 24-godzinny cykl informacyjny.
⬤ Niektórzy recenzenci sugerują potrzebę bardziej współczesnej rewizji, aby uwzględnić obecną dynamikę polityczną.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Imperial Presidency

Zawartość książki:

Dwukrotnie nagrodzony Pulitzerem historyk Arthur M. Schlesinger Jr.

przedstawia jedno z najważniejszych i najbardziej wpływowych badań amerykańskiej prezydentury. The Imperial Presidency śledzi wzrost władzy prezydenckiej na przestrzeni dwóch stuleci, od George'a Washingtona do George'a W.

Busha, badając, w jaki sposób służyła ona i szkodziła konstytucji oraz co Amerykanie mogą z tym zrobić w nadchodzących latach. Książka, która nadała językowi frazę "imperialna prezydentura", jest dziełem "znaczącego stypendium napisanego z klarownością, wdziękiem i dowcipem" (The New Yorker).