Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Imperialism at Home: Women and the Greek Resistance, 1941-1964
Domniemany związek między białymi kobietami a "ciemnymi rasami" powraca uporczywie w dziewiętnastowiecznej angielskiej fikcji. Imperialism at Home analizuje metaforyczne użycie rasy przez trzy dziewiętnastowieczne powieściopisarki: Charlotte Bront, Emily Bront i George Eliot.
Susan Meyer argumentuje, że każda z tych powieściopisarek domowych wykorzystuje relacje rasowe jako metaforę, za pomocą której bada relacje między mężczyznami i kobietami w domu w Anglii. W beletrystyce, na przykład Anthony'ego Trollope'a i Charlesa Dickensa, podobnie jak ogólnie w kulturze XIX wieku, subtelne i niezbyt subtelne porównanie białych kobiet i osób kolorowych jest wykorzystywane do sugerowania ich wzajemnej niższości. Siostry Bronte i George Eliot odpowiedziały na to porównanie, jak twierdzi Meyer, przekształcając je do własnych celów.
Poprzez tę centralną metaforę powieściopisarki te wypracowują niekiedy kontrowersyjne relacje z ustalonymi hierarchiami rasy i płci. Jak twierdzi Meyer, ich feministyczne impulsy, w połączeniu z wykorzystaniem rasy jako metafory, tworzą czasami zaskakującą, choć częściową, krytykę imperium.
Poprzez lekturę Jane Eyre, Wichrowych Wzgórz, Młyna nad Flossą, Daniela Derondy i afrykańskich juweniliów Charlotte Bront, Meyer śledzi estetycznie i ideologicznie złożone działanie metafory rasowej. Jej analiza jest poparta staranną dbałością o szczegóły tekstowe i gruntownym ugruntowaniem w najnowszych badaniach nad ideą rasy oraz literaturą i imperializmem.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)