Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Wiersze, które zacierają granice języka i gatunków, zapraszając nas do wyobrażenia sobie nowego świata.
Ekspansywna przeróbka języka w Impastoral przelatuje przez możliwe głosy z zewnątrz i wewnątrz - ślimaka, sondy, powozu konnego, kanalizacji, rośliny doniczkowej, szczura laboratoryjnego, wampira, muchy bota, gigantycznej krowy. Język w poezji Brandana Griffina nie jest ani ludzki, ani nie-ludzki i podważa samą ideę tych rozróżnień, więc istoty - sonda ślimaka, konik doniczkowy, telepatyczny kod kreskowy, ssak-tekst - zmieniają się i zmieniają między granicami.
Każdy z tych wierszy jest organizmem, zbiorem żywych połączeń, zapętlonych wewnętrzności nawleczonych na siebie w światach tunelujących przez światy. Kompozycja wierszy staje się rozkładem pączkowania, rozmnażania i fluktuacji. Czytanie tego zbioru jest doświadczeniem deformacji i łączenia się z doświadczeniami innych istot; jesteś morskim otworem wentylacyjnym, mikroprocesorem, żelem komórkowym, robakiem, zielono półprzezroczystym liściem wpisującym pół dźwięku na raz. Griffin zaprasza nas do wyobrażenia sobie wszystkich możliwych istot i wyklucia się do nowego świata.
Impastoral wygrał konkurs Omnidawn Open Book, wybrany przez Briana Teare.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)