Imitacja kraba

Opinie czytelników

Zbiór Katie Vagnino „Imitation Crab” jest chwalony za przystępność zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych czytelników. Wiersze demonstrują mistrzostwo różnych form, wywołują szereg emocji i dostarczają wnikliwych refleksji na temat życia. Wielu czytelników docenia połączenie klasycznych form poetyckich ze współczesnymi tematami, humorem i dowcipem. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest uważana za zachwycającą i poruszającą, zachęcającą do szerszego spojrzenia na życiową podróż.

⬤ Przystępna dla nowicjuszy i bogata w treść dla koneserów
⬤ prezentuje różnorodne formy poetyckie
⬤ wywołuje głębokie emocje i spostrzeżenia
⬤ łączy humor z przejmującymi tematami
⬤ mocne akcenty obejmują kilka wyróżniających się wierszy
⬤ doskonałe wykonanie przez autora.

Niektóre wiersze są postrzegane jako wymagające większej głębi; kilka konkretnych utworów wydawało się niedokończonych dla niektórych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Imitation Crab

Zawartość książki:

Imitation Crab analizuje stale zacierającą się granicę między tym, co autentyczne, a tym, co fałszywe w XXI wieku, gdzie programy telewizyjne typu reality show są oskryptowane, a pamiętniki czasami okazują się całkowicie zmyślone. To zamieszanie wykracza poza popkulturę do naszego codziennego życia, w którym coraz trudniej jest odróżnić występ od autentycznego doświadczenia. Prawda jest śliskim pojęciem; jak sugeruje tytułowy wiersz, "prawda jest tym, co tworzymy / z bałaganu, który odziedziczyliśmy" i może być tak fałszywa jak pieniądze Monopoly lub tania replika w sklepie z pamiątkami w muzeum.

W tym wirtuozerskim debiucie Vagnino zręcznie tworzy wiersze w różnych tradycyjnych formach, ale nadaje im współczesny charakter poprzez użycie idiomatycznego języka i błyskotliwego humoru. Na przykład "Junk Mail Ghazal" to ghazal (perska forma) składający się z tematów wiadomości spamowych. Tematycznie, książka zwraca szczególną uwagę na role odgrywane przez kobiety i na to, jak społeczne konstrukcje płci mogą być szkodliwe. Vagnino koncentruje się na konsekwencjach, z jakimi spotykają się kobiety, gdy przekraczają przypisane im tożsamości i etykiety (tj. matka, żona, córka). Przekroczenia te obejmują pożądanie seksualne, starzenie się ("Kobiety po czterdziestce" to bezczelna odpowiedź na "Mężczyzn po czterdziestce" Donalda Justice'a) oraz ambiwalencję wobec małżeństwa i macierzyństwa.

Jak na poetę zaangażowanego w dowcipne przesłuchania sztuczności, Vagnino zaskakuje obserwacjami na temat miłości i straty, które są czułe, szczere i zabawne. "How to Explain Death to Your Daughter" wyobraża sobie, jak rodzic może wyjaśnić dziecku niewytłumaczalne, mówiąc jej, że "śmierć jest konieczna, tak naturalna / jak cukier rozpuszczający się w szklance lemoniady / pozostawiając jej esencję". Wiersz był prezentowany w środkach transportu publicznego w Twin Cities jako jeden ze zwycięskich utworów w konkursie Saint Paul Almanac's Impressions w 2017 roku. W "Vera vs. the Butterflies", wdowa po Vladimirze Nabokovie, Vera, zmaga się po jego śmierci z pytaniem, co zrobić z motylami, które razem zebrali. Ostatecznie postanawia je zabić, aby mogły połączyć się z jej mężem, który, jak sądzi, będzie zachwycony "nagłym trzepotem / towarzystwa".

Motyle są tylko jednym z wielu małych stworzeń uszlachetnionych w wierszach Vagnino - ostrygi, łasice, świetliki i niezliczone inne owady i ptaki zamieszkują te wiersze. Vagnino dorastał w Missouri, uczęszczał do szkoły na Wschodnim Wybrzeżu, a obecnie mieszka w Minnesocie, a wszystkie trzy regiony są barwnie ożywione w Imitation Crab, który zabiera czytelnika od pokazu dziwaków na Coney Island, przez bagna Oxford w Mississippi, po zarośla Northwoods. Vagnino nie boi się odrobiny dziwności; w niektórych z tych wierszy banalność gwałtownie przechodzi w absurd, a dziwność wybucha niespodziewanie, jak w królestwie snów. Sny są przejściem między rzeczywistością a surrealizmem, które autorka eksploruje w wierszach takich jak "Your Dreams Explained", gdzie latanie jest "oznaką zdrady kochanka / jesteś grawitacją, porzucony".

Sny i sztuka naśladują życie i podobnie Imitation Crab rozważa, jak historie, które opowiadamy o sobie, często istnieją gdzieś pomiędzy prawdą a fikcją. W refrenie "Imitation Crab" Vagnino zastanawia się nad bezcelowością nauki "rozpoznawania podróbek", a w ostatnim wersie zdaje się sugerować, że jest to bezcelowe przedsięwzięcie: "Z praktyką możesz odróżnić prawdziwe od fałszywych / ale jeśli nie jesteś krabem, jaka to różnica?". "Jednak pod koniec książki staje się jasne, że robi to ogromną różnicę - dla kraba i dla reszty z nas, którzy starają się żyć tak autentycznie, jak to tylko możliwe.