Immigrants Outside Megalopolis: Ethnic Transformation in the Heartland
W dynamicznie rozwijających się latach 90.
w Stanach Zjednoczonych pojawił się nowy wzorzec demograficzny - migracja imigrantów do mniejszych miast i obszarów metropolitalnych na obszarach jednorodnych etnicznie (lub tradycyjnie dwukulturowych). Miejsca te oferują rozwijające się, wyspecjalizowane gospodarki potrzebujące niewykwalifikowanej lub średnio wykwalifikowanej (a czasami wykwalifikowanej) siły roboczej; oferują one również, dla niektórych imigrantów, korzystny klimat fizyczny i społeczny.
Immigrants Outside Megalopolis dokumentuje ten trend za pomocą studiów przypadków, w tym Hmongów w Wisconsin, Irańczyków w Iowa, Meksykanów w Kansas i Kolorado, Wietnamczyków w przybrzeżnej Luizjanie, Meksykanów w Karolinie Północnej i południowym Teksasie, Kubańczyków w Arizonie, Bośniaków w stanie Nowy Jork, azjatyckich Indian w północnym Teksasie oraz Ukraińców i Rosjan w dolinie Willamette w Oregonie. Proces ten prowadzi do kulturowej transformacji amerykańskiego serca. Wprowadzanie nowych elementów do krajobrazu kulturowego (firm, domów, kościołów, szkół, dobytku i samych ludzi) daje wielu Amerykanom lekcję geografii świata - w czasie, gdy zwiększone zrozumienie świata jest czymś, bez czego kraj nie może się obejść.
Ta lekcja geografii ma jednak swoją cenę: trudny proces adaptacji społecznej, rozgrywający się codziennie między populacjami imigrantów i gospodarzy, który pozostaje w dużej mierze nierozwiązany. Proces ten jest ważnym tematem książki Jonesa.