Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest zbiorem esejów odzwierciedlających doświadczenia autora jako członka Gwardii Narodowej podczas wojny w Afganistanie. Czytelnicy chwalą jej wnikliwe i szczere przedstawienie wojny, jej absurdów i emocjonalnych następstw rozmieszczenia, dostarczane przez czystą i wciągającą prozę.
Zalety:⬤ Wnikliwe refleksje na temat absurdów i emocjonalnych skutków wojny.
⬤ Czysty i wciągający styl pisania.
⬤ Mocny rozwój postaci i opowiadanie historii.
⬤ Przedstawia zarówno cywilną, jak i wojskową perspektywę doświadczeń członków służby.
⬤ Prowokująca do myślenia eksploracja narracji i natury wojny.
Wady:⬤ Dla niektórych czytelników może stanowić wyzwanie, jeśli nie są zaznajomieni z życiem wojskowym.
⬤ Złożoność tematów może wymagać uważnej uwagi i refleksji.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Longer We Were There: A Memoir of a Part-Time Soldier
Zawartość książki:
Wojna w Afganistanie stwarza pilną potrzebę opowiadania historii - między żołnierzami, gdy przekazują sobie nawzajem misje, a także między żołnierzami i cywilami, próbując wyjaśnić, co się dzieje - jednocześnie zaprzeczając wielu kontekstom, które są ważne dla opowiedzenia tej historii. Krajobraz jest tak górzysty i odizolowany, że jeden incydent lub anegdota może nie pasować do większego obrazu poza sobą.
Jeden patrol może nie mieć wpływu na następny. Wojna utknęła w takim zastoju, że trudno dostrzec w niej ruch czy fabułę. A jednak tam jesteśmy.
Musimy coś powiedzieć. Musimy być odpowiedzialni, nawet jeśli okoliczności komplikują możliwość mówienia o tym, jednocześnie wywołując ciągłą tęsknotę za tym.
The Longer We Were There śledzi doświadczenia żołnierza pracującego w niepełnym wymiarze godzin przez siedem lat w Gwardii Narodowej Armii Iowa. W wieku siedemnastu lat zaciąga się do piechoty morskiej, a następnie odbija się między zajęciami w college'u, szkoleniem wojskowym, pomocą w przypadku katastrof, pracą cywilną, rozmieszczeniem w Afganistanie - najpierw na granicy afgańsko-pakistańskiej, a następnie w odległej dolinie w górach Hindukusz - i wreszcie wraca do domu.
Jego historie opowiadają o byciu jedną nogą po każdej stronie cywilno-wojskowej przepaści, o trudnościach w opisywaniu jednej strony tym, którzy są po drugiej, oraz o tym, jak w konsekwencji tych trudności podział ten powiela się w nas samych.
