Idziemy dalej

Oryginalny tytuł:

We Go on

Zawartość książki:

Jest to książka o nieredukowalnym rdzeniu tego, czym jest bycie człowiekiem w świecie, który nieustannie się zmienia, a jednak powtarza się i powtarza.

Poezja Kerry Hardie - jak zauważyła poetka Claire Askew - jest "mrocznym i wspaniałym hymnem na cześć śmiertelności", wykorzystującym obrazy, które przemawiają do miejsca w nas, które nie zależy od mody czy technologii, ale odważnie posługuje się nadużywanym słowem "archetypowy". Jest to głównie specyficzne dla konkretnego irlandzkiego krajobrazu, który autor zna bardzo dobrze, ale czasami zapuszcza się poza niego, zawsze ze świadomością, że strach jest naszym stałym towarzyszem, ale także radością.

W jej tytule pobrzmiewa echo Becketta: "Muszę iść dalej, nie mogę iść dalej, pójdę dalej", i zawiera coś z tej rozpaczy, jednocześnie trzymając się irracjonalnego przekonania o "byciu otoczonym przez światło".