Idy wojny: George Washington i kryzys w Newburgh

Opinie czytelników

Książka Browne'a, „The Ides of War: George Washington and the Newburgh Crisis”, jest chwalona za wyjątkową integrację historii i sztuk językowych poprzez klasyczną krytykę retoryczną. Oferuje skrupulatne badania, wnikliwą narrację i podkreśla skuteczne przemówienie Waszyngtona do swoich żołnierzy w krytycznym momencie potencjalnego buntu.

⬤ Skrupulatne badania i błyskotliwe pisanie.
⬤ Skuteczna integracja analizy historycznej i krytyki literackiej.
⬤ Wciągająca narracja, która angażuje czytelnika.
⬤ Zapewnia głębokie zrozumienie umiejętności przywódczych i komunikacyjnych Waszyngtona.
⬤ Zachęca do współpracy edukacyjnej między nauczycielami sztuk językowych i historii.

Nie wymieniono żadnych znaczących wad; jednak niektórzy czytelnicy mogą uznać akademickie podejście za zbyt gęste, jeśli wolą bardziej swobodną lekturę.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ides of War: George Washington and the Newburgh Crisis

Zawartość książki:

Historia mówi nam, że w dniu, w którym siły rządu cywilnego konfrontują się z siłami wojskowymi, nikt nie wie, co może nastąpić. Amerykanie wierzą, że uniknęli tego momentu, że niezależnie od innych wyzwań, przed którymi stanął kraj, przynajmniej nigdy nie musiał radzić sobie z perspektywą zamachu stanu. Stephen Howard Brown utrzymuje, że ten pogląd jest błędny, że w rzeczywistości Stany Zjednoczone stanęły w obliczu takiego kryzysu w momencie, gdy kraj ogłosił swoje pojawienie się na światowej scenie wiosną 1783 roku w rustykalnej sali spotkań nad rzeką Hudson w pobliżu Newburgh w stanie Nowy Jork. Kryzys ten został rozwiązany przez Jerzego Waszyngtona, głównodowodzącego armii amerykańskiej, w przemówieniu wygłoszonym do sali pełnej niespokojnych i głęboko niezadowolonych oficerów.

W The Ides of War Browne analizuje rozwiązanie pierwszej konfrontacji między siłami amerykańskiego rządu cywilnego a amerykańskim wojskiem - kryzys w Newburgh. Opowiada o tym, co wydarzyło się tego dnia, analizuje to, co zostało powiedziane i sugeruje, czego możemy się nauczyć z tej sprawy. Browne pokazuje, że przemówienie Jerzego Waszyngtona w Newburgh jest oszałamiającym przykładem siły ludzkiego działania w pośredniczeniu w jednym z naszych najbardziej uporczywych, najbardziej kłopotliwych dylematów: rywalizujących roszczeń do władzy władz cywilnych i wojskowych. Stawką w tej historii są pytania o znaczenie i dziedzictwo rewolucji, naturę republikańskiego rządu, a ostatecznie o to, jakimi ludźmi jesteśmy i jakimi wyznajemy.

Browne twierdzi, że chociaż są to monolityczne i trudne tematy, są one istotne i muszą zostać skonfrontowane, aby uzyskać spójny i przekonujący opis historii. Kryzys w Newburgh oferuje niezrównaną okazję do zbadania tych tematów, a także roli retoryki w założeniu pierwszej na świecie nowoczesnej republiki.