Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Idle Talk, Deadly Talk: The Uses of Gossip in Caribbean Literature
Chaucer nazwał je "duchowym zabójstwem"; Barthes i Benjamin uznali je za niebezpieczny językowy nihilizm.
Ale plotki - od dawna wyśmiewane i odrzucane przez pisarzy i intelektualistów - są dalekie od frywolności. W Idle Talk, Deadly Talk Ana Rodr guez Navas ukazuje plotkowanie jako pilną, utylitarną i głęboko polityczną praktykę - środek do inscenizowania narracyjnych napięć i prowadzenia narracyjnych bitew, które charakteryzują karaibską politykę i kulturę.
Od pozornie niewinnych rymów piosenkarza calypso po złośliwe oszczerstwa publikowane w plotkarskich kolumnach z czasów Trujillo, słowa były bronią, wywyższającą jedną osobę lub grupę kosztem innej. Rodr guez Navas, rewidując istniejące ramy krytyczne, które są nadmiernie genderowe, argumentuje, że plotkowanie jest zasadniczo przeciwstawną praktyką. Tak jak szepty i pogłoski żrąco definiują i inwigilują tożsamość, tak też umożliwiają pisarzom omijanie oczyszczonych, monolitycznych relacji historycznych poprzez tworzenie alternatywnych wersji historii swoich narodów z tego samorządnego materiału dyskursywnego.
Czytając najnowszą beletrystykę z latynoskich, anglojęzycznych i frankofońskich Karaibów oraz ich diaspor, wraz z poezją, tekstami piosenek, dziennikarstwem, wspomnieniami i esejami politycznymi, Idle Talk, Deadly Talk mapuje miejsce plotki na Karaibach i ujawnia jej bogate możliwości zarówno jako tematu literackiego, jak i narzędzia narracyjnego. Jako środek pośredniczący w kwestionowanych narracjach, zarówno publicznych, jak i prywatnych, plotki wyłaniają się jako istotne źródło dla naukowców i pisarzy zmagających się z niespokojną historią regionu.