Idea teorii krytycznej: Habermas i szkoła frankfurcka

Opinie czytelników

Książka jest znaczącym wkładem we współczesną filozofię polityczną, chwalonym za jasność, głębię i dogłębne zaangażowanie w teorię krytyczną, szczególnie w odniesieniu do szkoły frankfurckiej i teorii marksistowskiej. Należy jednak zauważyć, że książka może wprowadzać czytelników w błąd, myśląc, że oferuje kompleksowe wprowadzenie do szkoły frankfurckiej, czego nie robi. Skupia się bardziej na aspektach programowych niż na teorii merytorycznej.

Książka jest napisana jasną i przejrzystą prozą, dzięki czemu złożone idee są dostępne dla szerokiego grona odbiorców. Jest uważana za głęboką i znaczącą w dziedzinie filozofii politycznej, z powodzeniem wyjaśnia kluczowe pojęcia ideologii i teorii krytycznej i jest uważana za niezbędną lekturę dla każdego zainteresowanego polityką. Bardzo chwalona jest krytyczna perspektywa autora i jego zdolność do angażowania się w abstrakcyjne idee bez żargonu.

Książka przypisuje nadmierną zasługę protestom studenckim jako sile napędowej rozwoju teorii krytycznej, co niektórzy czytelnicy kwestionują. Krytykuje się ją również za to, że nie odnosi się odpowiednio do istoty samej teorii krytycznej, skupiając się zamiast tego na programowych stwierdzeniach. Ponadto eksploracja jest nieco ograniczona, koncentrując się na jednostkach, a nie na krytyce społecznej, co niektórzy czytelnicy uznali za wadę.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Idea of a Critical Theory: Habermas and the Frankfurt School

Zawartość książki:

Habermas i wcześniejsi członkowie Szkoły Frankfurckiej przedstawili teorię krytyczną jako radykalnie nową formę wiedzy.

Odróżnia się ona od nauk przyrodniczych jako zasadniczo "refleksyjna": wiedza, którą dostarcza, prowadzi nas w kierunku oświecenia co do naszych prawdziwych interesów i emancypacji od często niepodejrzewanych form zewnętrznego i wewnętrznego przymusu. Jej pierwsze paradygmaty znajdują się w pismach Marksa i Freuda.

W tej książce Raymond Geuss przedstawia te fundamentalne twierdzenia i pyta, czy można je zrealizować. Czy istnieje nauka, która nie tylko opisuje i wyjaśnia zjawiska społeczne, ale także je krytykuje? Pojęcie ideologii odgrywa kluczową rolę w tej dyskusji. Geuss starannie analizuje ją tutaj, jej związek z naszymi przekonaniami i interesami oraz rachunek prawdy i potwierdzenia wymagany przez jej krytykę i towarzyszący jej cel samowiedzy.

Książka nie zakłada znajomości prac Szkoły Frankfurckiej i może służyć jako przejrzyste wprowadzenie do ich głównych, charakterystycznych tez. Ale dzięki skrupulatnemu i wnikliwemu rozważeniu tych tez oraz zmodyfikowanemu wsparciu dla nich, które się pojawia, zainteresuje również ekspertów w dziedzinie teorii krytycznej i innych zainteresowanych metodami i celami nauk społecznych w ogóle.