Iacocca: Autobiografia

Opinie czytelników

Recenzje autobiografii Lee Iacocca podkreślają jego inspirującą karierę i cenne lekcje przywództwa, networkingu i zarządzania biznesem, którymi się dzieli. Podczas gdy wielu docenia motywacyjne aspekty i osobiste anegdoty z podróży Iacocca, niektórzy zwracają uwagę na wiek książki i przestarzały kontekst niektórych dyskusji, szczególnie związanych z dominacją japońskiego przemysłu motoryzacyjnego.

⬤ Inspirujące i motywujące treści, które trafiają do czytelników.
⬤ Cenne lekcje networkingu, zarządzania i umiejętności przywódczych.
⬤ Wciągający styl pisania z ciekawymi osobistymi anegdotami.
⬤ Ponadczasowe lekcje, które są nadal aktualne dziesiątki lat po publikacji.

⬤ Niektóre materiały są nieaktualne, szczególnie te dotyczące zagranicznej konkurencji w branży motoryzacyjnej.
⬤ Mogą pojawić się nieporozumienia z niektórymi poglądami politycznymi Iacocca.
⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej dogłębnych historii, a nie tylko podsumowania osiągnięć.

(na podstawie 554 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Iacocca: An Autobiography

Zawartość książki:

Jest amerykańską legendą, prostolinijnym biznesmenem, który sprowadził Chryslera z krawędzi, a przy okazji stał się medialną gwiazdą, twórcą newsów i człowiekiem, którego wielu namawiało do kandydowania na prezydenta.

Lee Iacocca, syn włoskich imigrantów, spektakularnie awansował w szeregach Ford Motor Company, aby zostać jej prezesem, a osiem lat później został obalony w wyniku gry o władzę, która powinna go zdruzgotać. Ale Lee Iacocca nie wściekł się, tylko wyrównał rachunki. Poprowadził walkę o przetrwanie Chryslera, która uczyniła jego nazwisko symbolem uczciwości, wiedzy i odwagi dla milionów Amerykanów.

W swoim klasycznym, mocnym stylu opowiada nam, jak zmienił przemysł motoryzacyjny w latach 60., tworząc fenomenalnego Mustanga. Zagląda za kulisy, by przyjrzeć się rządom zastraszania i manipulacji Henry'ego Forda. Opowiada o cudownym odrodzeniu się Chryslera od bliskiego bankructwa do spłaty pożyczki rządowej w wysokości 1,2 miliarda dolarów tak wcześnie, że Waszyngton nie wiedział, jak zrealizować czek.