Opinie czytelników
Podsumowanie:Ogólnie rzecz biorąc, „I Robot: Jak zostać piłkarzem 2” autorstwa Petera Croucha to humorystyczna i wciągająca lektura, oferująca spojrzenie na życie piłkarza od wewnątrz. Czytelnicy doceniają zabawne anegdoty i format książki, która jest podzielona na rozdziały tematyczne. Jednak niektórzy krytykują książkę za recykling historii z pierwszej książki i brak nowych spostrzeżeń lub szczegółów.
Zalety:Książka jest zabawna i interesująca, z wciągającymi anegdotami i lekkim tonem. Zapewnia intymne spojrzenie na bycie piłkarzem, jest dobrze napisana i jest przyjemna dla fanów piłki nożnej. Format pozwala na łatwe czytanie z tematycznymi rozdziałami, dzięki czemu jest przystępny i zabawny.
Wady:Wielu czytelników uważa, że książka powtarza historie z pierwszej książki i brakuje w niej istotnych nowych treści. Niektórzy byli rozczarowani brakiem nazwisk i zawodników w niektórych anegdotach. Niektórzy uznali książkę za przeciętną lub mniej przyjemną w porównaniu do pierwszej, wyrażając opinię, że mogłaby być bardziej zwięzła lub połączona z pierwszą książką.
(na podstawie 120 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
I, Robot: How to Be a Footballer 2
Zawartość książki:
*Książka roku Daily Mail i bestseller Sunday Times*
To, co dzieje się na boisku, to tylko połowa historii.
Bycie piłkarzem to nie tylko kopanie piłki z dwudziestoma jeden innymi osobami na dużym trawiastym prostokącie. Czasami bycie piłkarzem polega na przypadkowym zostaniu najlepszym kumplem Mickeya Rourke'a lub zrozumieniu, dlaczego plucie jest uważane za najbardziej ohydne przestępstwo w piłce nożnej.
W Jak zostać piłkarzem Peter Crouch zabrał nas do świata kiepskich tatuaży i jeszcze gorszych fryzur, świata, w którym w jednej chwili jesteś na boisku, a w następnej wydajesz za dużo pieniędzy na spersonalizowaną tablicę rejestracyjną. W I, Robot jeszcze bardziej uchyla rąbka tajemnicy na temat pięknej gry. Dowiemy się o magicznej fasoli Garetha Bale'a, Złotym Rombie sobotniej rozrywki i dlaczego tata Crouchy'ego wyprowadza psa w dresie Anglii z 2005 roku.
Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w fotelu, czy jesteś na trybunach w każdą sobotę, szalejesz na punkcie five-a-side, czy też nie założyłeś butów od czasów szkolnych, jest to prawdziwa wewnętrzna historia o tym, jak być piłkarzem.
