Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Oryginalny tytuł:
I, Livia: The Counterfeit Criminal (Colored - New Edition)
Zawartość książki:
Tradycja historyczna pochodzenia rzymskiego przedstawia Liwię Drusillę, trzecią i ukochaną żonę Cezara Augusta, jako przebiegłą zbrodniarkę podobną do Borgii. Ten pogląd na Liwię utrzymuje, że aby promować karierę polityczną swojego syna przez byłego męża, Liwia zabiła lub ubezwłasnowolniła potomków Augusta przez jego poprzednią żonę. Autor Robert Graves, w swojej słynnej powieści I, Claudius, oparł swoje fikcyjne przedstawienie Liwii na tym złowrogim przedstawieniu jej osoby. Pomysł ten jest ewidentnie błędny i zasadniczo wszyscy współcześni badacze historii Rzymu go odrzucają. Jednak dzięki niezwykle zabawnej książce Gravesa i adaptacji telewizyjnej British Broadcasting Corporation, obraz Liwii jako przebiegłej dynastycznej morderczyni dominuje w powszechnym umyśle.
I, Livia: The Counterfeit Criminal ma na celu skorygowanie tego błędnego przekonania i przedstawienie dokładnej oceny tej bardzo złej kobiety. Wygodny w odbiorze styl opracowania jest przeznaczony dla szerokiego grona odbiorców.
Pierwsze trzy rozdziały przedstawiają szkic biograficzny, koncentrujący się na życiu publicznym Liwii. Liwia została zaakceptowana jako niezwykle widoczna, dynamiczna i wpływowa osobistość polityczna przez społeczeństwo i kulturę, które utrzymywały, że kobiety muszą skoncentrować swoje działania na wychowaniu dzieci i innych zajęciach domowych. Kolejne dwa rozdziały pokazują absurdalność kryminalnej reputacji Liwii i wyjaśniają jej rozwój.
Trzy kolejne rozdziały dotyczą prywatnej strony Liwii - jej nawyków, gustów i relacji międzyludzkich. Livia (która cierpiała na przeziębienia i przewlekłe zapalenie stawów) była sympatyczną duszą z lekceważącym poczuciem humoru. Była kochającą, wspierającą, wyrozumiałą żoną i matką, intelektualistką o głębokim spojrzeniu politycznym, entuzjastyczną podróżniczką, koneserką sztuki. Choć na ogół cierpliwa i skromna, potrafiła być również impulsywna, asertywna, opiniotwórcza i, zwłaszcza w późniejszym życiu, drażliwa.
Ostatni rozdział analizuje, w jaki sposób Liwia stała się i pozostała symbolem rzymskiej władzy cesarskiej. Krótki epilog opisuje fizyczny wygląd Liwii i członków jej rodziny. Zawarte są również odpowiednie załączniki, obszerna bibliografia i kolorowe obrazy zachowanych malowideł ściennych z jej domów.
