I ja też płakałam: Konfrontacja ze złem w małym mieście, pamiętnik

Opinie czytelników

Książka opowiada mrożącą krew w żyłach historię wielokrotnych morderstw w małym miasteczku w stanie Illinois, opowiedzianą z perspektywy osoby, która przeżyła te wydarzenia. Jest chwalona za emocjonalną głębię i osobisty wgląd, chociaż niektórzy czytelnicy uznali ją za przeciągniętą i długą w niektórych częściach.

Dobrze napisana i wciągająca. Oferuje unikalne spojrzenie na tragiczne wydarzenie z emocjonalną głębią. Zawiera relacje z pierwszej ręki i wgląd w wpływ zbrodni na społeczność. Wielu czytelników uznało ją za fascynującą i trudną do odłożenia. Pozytywne uwagi na temat jasnego i pozbawionego sensacji opisywania wydarzeń przez autora.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest zbyt rozwlekła, zwłaszcza jeśli chodzi o opisy przeszłych zbrodni. Niektórzy zauważyli problemy ze stylem pisania i edycją, w tym błędy ortograficzne. Niektórzy czytelnicy oczekiwali większego zakończenia, które nie zostało spełnione.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

And I Cried, Too: Confronting Evil in a Small Town, a memoir

Zawartość książki:

Mike i jego żona Barbara przeprowadzili się do Lincoln w stanie Illinois w 1972 roku. To 17-tysięczne miasto było urocze, przyjazne i bezpieczne.

Jako pracownicy Lincoln College, małej, prywatnej uczelni, szybko zaczęli cieszyć się subtelnymi przyjemnościami życia w małym miasteczku. Potem kampus został dotknięty serią włamań, a jeden ze studentów zniknął. W końcu zaczęły się morderstwa.

To osobista historia Mike'a Hartnetta, wspomnienia, których spisanie zajęło mu ponad czterdzieści lat. To nie jest prawdziwy kryminał ani zagadka, kto popełnił morderstwo.

To po prostu opowieść o jednym człowieku na peryferiach serii wydarzeń, które na pewien czas zdewastowały społeczność. To opowieść o poczuciu winy, które pozostaje i pytaniach, które pozostają.