I Am the Blues: Historia Williego Dixona

Opinie czytelników

Książka przedstawia wnikliwy i złożony portret Williego Dixona, kluczowej postaci w muzyce bluesowej. Pozwala czytelnikom zrozumieć jego życie i wkład poprzez jego własne słowa i słowa innych. Podczas gdy wiele recenzji chwali głębię narracji i jej historyczne znaczenie, niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest nużący i brakuje mu zaangażowania.

⬤ Doskonały kontekst historyczny i portret Williego Dixona
⬤ wykorzystuje jego własne słowa dla autentyczności
⬤ oferuje wgląd w historię i kulturę bluesa
⬤ polecana dla entuzjastów bluesa i osób zainteresowanych ewolucją muzyki.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest suchy i powolny
⬤ inni uważają, że brakuje mu wciągającej narracji
⬤ kilku sugeruje, że są dostępne lepsze biografie
⬤ struktura może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Am the Blues: The Willie Dixon Story

Zawartość książki:

To tylko kilka z utworów, które Willie Dixon wniósł do bluesa, R&B i rock'n'rolla - utworów wykonywanych przez tak różnych artystów jak Rolling Stones, Howlin' Wolf, Muddy Waters, ZZ Top, The Doors, Sonny Boy Williamson, Grateful Dead, Van Morrison, Megadeth, Eric Clapton, Let Zepplin, Tesla, Elvis Presley, Chuck Berry, Stevie Ray Vaughan i Jeff Healey.

I Am the Blues oddaje niepowtarzalny głos i charakter Williego Dixona, który opowiada historię swojego życia: segregacji w Visksburg Mississippi, gdzie Dixon dorastał; farmy więziennej, z której uciekł, a następnie włóczył się na północ jako nastolatek; jego odmowy poboru do wojska w 1942 roku; jego pracy - jako autor piosenek, basista, producent i aranżer - z Muddy Watersem, Howlin' Wolfem, Little Walterem, Bo Diddleyem i Chuckiem Berrym, która ukształtowała ostateczne brzmienie bluesa z Chicago w Chess Records; oraz jego batalii prawnych o odzyskanie praw do jego historycznego katalogu piosenek.