I Ain't Studdin' YA: Moja amerykańska historia bluesa

Opinie czytelników

Recenzje książki Bobby'ego Rusha podkreślają jej inspirujący charakter, ciepło i wgląd w jego życie i karierę jako muzyka bluesowego. Czytelnicy chwalą wciągającą narrację i osobistą więź, jaką czują z narracją Rusha, która pokazuje jego wytrwałość, historię i oddanie swoim korzeniom. Istnieją jednak drobne skargi dotyczące niespełnionych oczekiwań związanych z osobistymi zdjęciami wspomnianymi w książce.

⬤ Inspirująca historia wytrwałości i sukcesu.
⬤ Ciepły i wciągający styl pisania, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w życie, karierę muzyczną i osobiste wartości Bobby'ego Rusha.
⬤ Podkreśla jego zaangażowanie w rodzinę, społeczność i wiarę.
⬤ Przyjemna zarówno dla entuzjastów muzyki, jak i zwykłych czytelników.

⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie, że nie dołączono obiecanych osobistych zdjęć.
⬤ Kilka recenzji wspomina o chęci uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat jego doświadczeń.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Ain't Studdin' YA: My American Blues Story

Zawartość książki:

Przeżyj historię muzyki z tym pamiętnikiem jednej z ostatnich prawdziwych legend starej szkoły bluesa i R&B, zdobywcy nagrody Grammy, dynamicznego showmana Bobby'ego Rusha.

Ten pamiętnik przedstawia niezwykły wzrost sławy żywej legendy bluesa, Bobby'ego Rusha. Urodzony jako Emmett Ellis, Jr. w Homer w Luizjanie, przyjął pseudonim Bobby Rush z szacunku dla swojego ojca, pastora. Jako nastolatek Rush nabył swoją pierwszą prawdziwą gitarę i zaczął grać w juke joints w Little Rock w Arkansas, zakładając sztuczne wąsy, aby oszukać właścicieli klubów, że jest wystarczająco dorosły, aby uzyskać wstęp. W latach 50. prowadził swój pierwszy zespół w Arkansas między Little Rock i Pine Bluff. To właśnie tam po raz pierwszy Elmore James zagrał w jego zespole. Później Rush przeniósł się do Chicago, aby kontynuować karierę muzyczną i rozpoczął współpracę z Earlem Hookerem, Lutherem Allisonem i Freddiem Kingiem, a także występował z wieloma swoimi muzycznymi bohaterami, takimi jak Howlin' Wolf, Muddy Waters, Jimmy Reed i Little Walter. Rush ostatecznie zaczął prowadzić swój własny zespół w latach 60-tych, tworząc swój własny styl funky bluesa i nagrywając kolejne single dla różnych wytwórni. Dopiero na początku lat 70-tych Rush w końcu zdobył przebój "Chicken Heads". Później pojawiły się kolejne nagrania, w tym album, który znalazł się na liście 10 najlepszych albumów bluesowych lat 70-tych według Rolling Stone i kilka ulubionych regionalnych szaf grających, w tym "Sue" i "I Ain't Studdin' Ya".

Kariera Rusha nie wykazuje żadnych oznak spowolnienia. Człowiek niegdyś uwielbiany za występy w lokalnych jukejointach jest teraz headlinerem największych festiwali muzycznych/bluesowych, klubów i teatrów w całych Stanach Zjednoczonych, a nawet w Japonii i Australii. W wieku 86 lat wciąż jest w trasie przez ponad 200 dni w roku. Jego przez całe życie gorączkowy harmonogram tras koncertowych przyniósł mu czuły tytuł „King of the Chitlin' Circuit” od Rolling Stone. W 2007 roku był pierwszym artystą bluesowym, który zagrał na Wielkim Murze Chińskim. Jego słynny występ sceniczny obejmuje słynnych tancerzy shake, którzy uosabiają jego funky bluesa i jego rubaszne poczucie humoru. Wystąpił w serialu dokumentalnym Martina Scorcese The Blues na PBS, filmie dokumentalnym Take Me to the River, wystąpił z Danem Aykroydem w programie The Tonight Show Starring Jimmy Fallon, a ostatnio pojawił się w nominowanym do Złotego Globu filmie Netflix Dolemite Is My Name z Eddiem Murphym w roli głównej. Niedawno otrzymał najwyższą nagrodę Blues Music Award dla wykonawcy roku B.B. Kinga. Jego piosenki pojawiały się również w programach telewizyjnych i filmach, w tym w serialu HBO Ballers i dużych filmach kinowych, takich jak Black Snake Moan z Samuelem L. Jacksonem w roli głównej.

Uważany przez wielu za największego bluesmana obecnie występującego, ta książka da czytelnikom niezrównany dostęp do człowieka, mitu, legendy: Bobby'ego Rusha.