Anthems of Apocalypse: Popular Music and Apocalyptic Thought
Muzyka popularna nie jest obca apokaliptycznemu dyskursowi. Skupiając się na biblijnych lub świeckich apokalipsach, muzycy często chcą powiedzieć nam rzeczy o końcu świata, o których być może nie chcieliśmy wiedzieć, w sposób, o którym wcześniej nie myśleliśmy.
Niniejszy tom ma na celu przybliżenie czytelnikom niektórych z tych posłańców i ich hymnów apokalipsy. Roland Boer omawiając Nicka Cave'a wskazuje, że odniesienia do zwiastunów i potworów apokalipsy nie odnoszą się do przyszłego wieku, ale do władz i demonów obecnego świata. Podobnie rozdział Kenneta Granholma poświęcony wegańskiemu zespołowi straight edge Earth Crisis pokazuje, że biblijna apokaliptyka stanowi soczewkę, przez którą można badać politykę środowiskową.
Dotyczy to również twórczości Toma Morello z Rage against the Machine, który, jak omawia Michael Gilmour, przedstawia potężną socjalistyczną krytykę kapitalizmu, amerykańskiego imperializmu, nowego lewicowego aktywizmu i polityki tożsamości. Wraz z tymi "świeckimi" zastosowaniami biblijnej apokaliptyki są oczywiście bardziej widoczne chrześcijańskie zabiegi teologiczne: Mark Sweetnam omawia dyspensacjonalizm w muzyce Johnny'ego Casha; Marcus Moberg bada eschatologiczne tematy w chrześcijańskim heavy metalu; a Steve Knowles przygląda się wykorzystaniu apokaliptycznych obrazów w muzyce Extreme.
Obok nich znajdują się także niezmiennie popularne ezoteryczne interpretacje biblijnej myśli apokaliptycznej. Są one badane w analizie heavy metalu Ruperta Tilla i dyskusji Sergio Favy na temat apokaliptycznego folku".
