Ocena:
Książka „Hungry Beat” stanowi dogłębną eksplorację szkockiej sceny muzyki post-punkowej od końca lat siedemdziesiątych do połowy lat osiemdziesiątych, w szczególności skupiając się na wpływowych wytwórniach, takich jak Fast Product i Postcard Records. Oferuje wgląd poprzez wywiady z kluczowymi postaciami sceny muzycznej i służy jako cenne źródło zrozumienia kontekstu kulturowego tamtej epoki.
Zalety:Wciągająca i pouczająca, bogata w wywiady z głównymi aktorami szkockiej muzyki, podkreśla wkład znaczących wytwórni, oferuje cenny kontekst historyczny i służy jako korekta istniejących narracji na temat ery post-punkowej.
Wady:Narracja może stać się powtarzalna, niektóre aspekty historii są niedostatecznie zbadane i nie zapewnia pełnej historii wszystkich znaczących zespołów z epoki.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Hungry Beat: The Scottish Independent Pop Underground Movement (1977-1984)
Hungry Beat to opowieść o zbyt krótkiej erze, w której zwarcie tej branży wydawało się realne. Ale do diabła, czasy były świetliste, podobnie jak muzyka, którą tworzyli ci artyści. Piosenki i wielu graczy pozostało, a tutaj opowiadają swoją historię i liżą rany" Ian Rankin.
Nie można nie docenić ogromnego wkładu kulturowego dwóch niezależnych szkockich wytwórni muzycznych, Fast Product i Postcard. Bob Last i Hilary Morrison w Edynburgu, a następnie Alan Horne i Edwyn Collins w Glasgow pomogli stworzyć przekonanie o byciu Szkotem, które do tej pory nie istniało w muzyce pop (ani ogólnie w sztuce w Szkocji). Ich zaciekły niezależny duch odcisnął piętno jakości i inteligencji na wszystkim, co osiągnęli, podobnie jak ich rola w powstawaniu regionalnych niezależnych wytwórni i agitatorów kulturalnych, takich jak Rough Trade, Factory i Zoo.
Hungry Beat to ostateczna ustna historia tych wytwórni i szkockiego okresu post-punkowego. Obejmująca lata 1977-1984, książka zaczyna się od występu Subway Sect i The Slits podczas trasy White Riot w Edynburgu i prowadzi nas do Boba Lasta prowadzącego Human League od eksperymentalnych artystów elektronicznych z Fast Product do ich triumfalnego singla numer jeden w Wielkiej Brytanii i USA, Don't You Want Me. W dużej mierze oparty na wywiadach dla filmu Granta McPhee Big Gold Dream z Lastem, Hilary Morrison, Paulem Morleyem i członkami The Human League, Scars, The Mekons, Fire Engines, Josefem K, Aztec Camera, The Go-Betweens i The Bluebells, Hungry Beat oferuje kompleksowy przegląd jednego z najważniejszych okresów szkockiej twórczości kulturalnej i dwóch wytwórni, które zmieniły krajobraz brytyjskiej muzyki.
