Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Podczas badań w Nantes, mieście portowym wzbogaconym na handlu niewolnikami, słynna francuska powieściopisarka Fabienne Kanor natknęła się na mrożący krew w żyłach raport napisany w 1774 r. przez dowódcę statku niewolniczego Le Soleil.
Kapitan Louis Mosnier opisał utratę cennego „ładunku”, gdy czternaście afrykańskich kobiet uciekło z ładowni statku, wyskakując za burtę, zamiast stawić czoła zniewoleniu. Połowa z nich utonęła lub została zjedzona przez rekiny. Z tego tragicznego incydentu Kanor stworzył potężną, polifoniczną powieść, w której każda kobieta opowiada własną, żywą historię.
Ich rozbieżne losy z różnych kultur, warunków i perspektyw przecinają się poprzez brutalne znęcanie się, głębokie poczucie dezorientacji i zbiorowy akt oporu. Te przeplatające się narracje ujawniają brutalne skutki niewolnictwa, nie tylko dla ofiary, ale także dla ciemiężcy: pan nie może bardziej uciec od jego odczłowieczających skutków niż niewolnik.