Humming the Thing

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Humming the Thing jest przesiąknięta świętowaniem, ponieważ Theresa Hamman zabiera nas do krainy mitów i magii. Dzięki elementom steampunkowego stylu i etosu, a także dzięki tak niewinnym obrazom jak robaki, lokówki, ptaki i jabłka, znajdujemy się w środowisku, które niektórzy nazwaliby surowym: świecie "rozmazanej czerni / ołowiu" i "poplamionego łzami maślanego papieru / z marszczącym się słońcem". Humming the Thing opiera się na przekonaniu, że to, co niewidzialne i nieznane, jest wspierane przez siły spoza tej planety. Hamman wykorzystuje je jako sygnały alarmowe i wyraz zachwytu. Nowy, ekscytujący zbiór autorstwa jednego z eksperymentalnych głosów wiejskich Oregonu, Humming the Thing przekształca te podstawowe elementy przetrwania w liryczne, kalejdoskopowe rozważania, sprawiając, że chcemy śpiewać razem z nim.

Susan Kay Anderson, autorka książki Mezzanine.

Uniwersalny temat straty, we wszystkich jej formach, przenika drugi tomik wierszy Hamman, Humming the Thing. Hamman ma wyjątkowy sposób pisania o zwykłych rzeczach, szczególnie w wierszu "Umysł bez ptaka". Wiele z jej wierszy jest osobistych, jak na przykład pełen tęsknoty "Urgent Prayer", w którym pisze o tym, jak "ciężar lat rysuje markizę na czole mojej matki, wyginając jej plecy". Jednym z moich ulubionych wierszy w tym znakomitym zbiorze jest "Wiejski Oregon. Wtorek. We wrześniu" ze wszystkimi jego ostrymi obserwacjami sensorycznymi. Przejmujące słowa Hammana uderzają we wszystkie właściwe nuty niezatartej straty w tym godnym uwagi zbiorze wierszy.

-Dianne Alvine autorka książki Child's Play.

Od lat podziwiam niewzruszone oko Theresy Hamman i jej wyostrzone ucho, które wyczuwa właściwy zwrot w jej pięknie szczerej poezji. Wykorzystuje ona bezpośrednie szczegóły codziennego życia - narodziny nowej wnuczki, początek wiosny, która obiecuje tylko więcej zimnego deszczu - jako zaproszenie dla czytelników do głębszego zagłębienia się w ich życie, oświetlając to, co John Updike nazwał "ludzkimi wiadomościami", te historie i relacje, które nie mogą pomóc, ale nas podtrzymują.

James Crews, redaktor książki How to Love the World: Poems of Gratitude & Hope.