Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Humanitarny imperializm” autorstwa Jeana Bricmonta krytykuje zachodnie interwencje pod przykrywką humanitaryzmu. Argumentuje, że takie interwencje są często zawoalowanym imperializmem i podkreśla hipokryzję w uzasadnieniach działań wojskowych rzekomo mających na celu ochronę praw człowieka. Podczas gdy niektóre recenzje chwalą przystępny język i przejrzystość książki jako niezbędną kontrnarrację dla głównego nurtu, inne krytykują dostrzegalne uprzedzenia i sprzeczności w argumentach Bricmonta.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i jasno przedstawia swoje argumenty przeciwko humanitarnym uzasadnieniom wojny. Recenzenci doceniają jej aktualność, przystępny język i sposób, w jaki podważa ideologie głównego nurtu dotyczące zachodniej interwencji w globalne konflikty. Jest ona postrzegana jako ważny wkład lewicy w krytyczną ocenę historycznej i obecnej polityki zagranicznej.
Wady:Krytyka obejmuje postrzegane uprzedzenia wobec Stanów Zjednoczonych, sugestie hipokryzji w rozumowaniu Bricmonta oraz brak silnych alternatyw dla pomysłów, które krytykuje. Niektórzy recenzenci uważają, że książka nie odnosi się odpowiednio do historycznych kontekstów łamania praw człowieka poza wpływami Zachodu i zarzucają, że czasami wykazuje podwójne standardy w krytyce zagranicznych interwencji. Wspomniano również, że książka jest nieco powtarzalna i powtarza idee innych autorów, takich jak Noam Chomsky, bez popychania dyskursu do przodu.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Humanitarian Imperialism: Using Human Rights to Sell War
Zawartość książki:
Od zakończenia zimnej wojny idea praw człowieka stała się uzasadnieniem interwencji wiodących światowych potęg gospodarczych i militarnych - przede wszystkim Stanów Zjednoczonych - w krajach narażonych na ich ataki.
Kryteria takich interwencji stały się bardziej arbitralne i samolubne, a ich forma bardziej destrukcyjna, od Jugosławii przez Afganistan po Irak. Do czasu amerykańskiej inwazji na Irak znaczna część lewicy często współuczestniczyła w tej ideologii interwencji - odkrywając nowych "Hitlerów" w miarę potrzeb i potępiając argumenty antywojenne jako ustępstwa na wzór Monachium z 1938 roku.
Humanitarny imperializm Jeana Bricmonta jest zarówno historycznym opisem tego rozwoju, jak i potężną krytyką polityczną i moralną. Jej celem jest przywrócenie krytyce imperializmu należnego jej miejsca w obronie praw człowieka. Opisuje wiodącą rolę Stanów Zjednoczonych w inicjowaniu interwencji wojskowych i innych, ale także oczywiste wsparcie udzielane im przez mocarstwa europejskie i NATO.
Nakreśla alternatywne podejście do kwestii praw człowieka, oparte na prawdziwym uznaniu równych praw ludzi w biednych i bogatych krajach. Aktualna, aktualna i rygorystycznie uargumentowana książka Jeana Bricmonta stanowi solidną podstawę oporu wobec globalnej wojny, której końca nie widać.
